is. [fars.] Allah, Tanrı. Kamalında, camalında eyib yox; Pərvərdigar vermiş hər hünər sənə. M.P.Vaqif
is. [fars.] Bəsləmə, yediribiçirmə, qulluq etmə, yetişdirmə, qulluq, tərbiyə. Üç körpə uşağın pərvəriş, təlim və tərbiyəsi anam Dürnisənin öhdəsinə dü
is. [fars.] Ülkər, Yeddiqardaş ulduzu; Sürəyya. Bizim palıdlarımız kəmənd atır Pərvinə; Ay da, ulduz da düşər palıdın kəməndinə
is. [fars. pəst] Aşağı səs, alçaq səs. Bülbül oxur, səsi var; Həm zili, həm pəsi var. Şirin sözlü dilbərin; Can alan qəmzəsi var
dan. bax bəs2. Camaat yerbəyerdən dərvişi alqışlayıb deyirdilər: – Pəs belə padşah olmaz. (Nağıl). …Pəs rəfiqlərimizi intizarçılıqdan çıxartmaqdan ötr
is. [fars.] Alçaq keyfiyyətli sirkə, şərab və s
zərf Alçaq səslə, aşağı səslə; alçaqdan, yavaşcadan. O xımır-xımır pəsdən oxuyan kim idi? – deyə soruşdu
is. [fars.] : pəsənd eləmək (etmək) – bəyənmək, xoşlamaq, saymaq. O zaman ayları, ulduzları sən; Gecələr eyləyəcəksənmi pəsənd? M
is. [fars.] Aşağı səsdə oxuyan, bəmdə oxuyan xanəndə. [S.Şuşinski] həm bəm səsdə (pəsxan), həm orta səsdə (miyanəxan), həm də zildə (zilxan) məharətlə
sif. [fars. pəsmandə] dan. Yatıb qalmış, satılmayan, işə getməyən, artıq qalan. Nemətullayevin rəhbərliyi altında rayona gələn mallar bölünə-bölünə da
is. [fars.] köhn. 1. Alçaq (hündür, uca, yüksək olmayan). 2. mus. Aşağı registrdə yavaş səslə oxumaq; bəm
is. [fars.] 1. Hissə, detal. Maşının pəstəhası. 2. məc. Fırıldaq, hiylə, kələk, hoqqa. [Niyaz:] Di yaxşı, şələni götür, düş yola, səndən çox pəstəhala
is. köhn. 1. Üzüm salxımı. 2. Tumluq üçün saxlanan tərəvəz bitkisi
is. Bir şey almağa hüquq verən vərəqəcik. Benzin pətəsi. – Bir gün anam yüklərin hesabını saxlamaq üçün ona pətə verdikdə, o, anamın əlini tutdu
is. Bir-birinə yapışmış xırda gözcüklərdən ibarət arı yuvası. İskəndərin atası əkinçi idi: iki inəyi, 10-15 qoyun-keçisi, 6 da arı pətəyi var idi
is. Arı pətəkləri olan yer, arıçılıq təsərrüfatı; arıxana
is. Mədə (quşlarda). Pətənəkləri çuvaldan böyük, iştahaları həddən ziyadə… Utanmaq bilməzlər, həya etməzlər… N
is. Tövlə. [Bir şəxs:] Məmmədhəsən əmi, tez oğlanı göndər, pəyədən eşşəyi çıxartsın… C.Məmmədquluzadə
sif. Yekə, zorba, zırpı (bəzən söyüş mənasında). [Həsən:] Bilməm bu pəzəvəng haradan gəldi də işləri bərbad etdi
is. Yekəlik, zorbalıq, zırpılıq
zərf və sif. Yavaşcadan, pıçıltı ilə. Pıç-pıç danışmaq. – Qonaqlar [Sitarəyə] zənn ilə baxıb, sonra anası ilə pıç-pıç danışdılar
bax pıç-pıç. Şəhərdə bir pıçapıç düşdü ki, day Allah göstərməsin. “Koroğlu”
bax pıç-pıç. Pıçhapıç danışmaq. – Aralığa pıçhapıç düşdü. S.Rəhman
“Pıçıldamaq”dan f.is
f. Yavaşcadan, pıçıltı ilə demək (çox vaxt “qulağına” sözü ilə). [Məhəmmədcəfər] əyilib yavaşcadan qulağıma pıçıldadı
“Pıçıldaşmaq”dan f.is. Eyhamlar, tanış-biliş arasında pıçıldaşmalar … indi də davam edirdi. İ.Hüseynov
qarş. Bir-biri ilə pıçıltı ilə danışmaq, söhbət etmək. Həmzə Allahqulu ilə bir az pıçıldaşıb, sonra dedi
is. bayt. Heyvanların diz və buzovluğunda dəmrov xəstəliyi. Kəlbalı at ustalığı edər, pıçılğanı rahatca sağaldar(dı)
is. Səs tellərinin iştirakı olmadan, yavaşca danışıq. [Rəhilənin] pıçıltısı gətirdiyi xəbərin dəhşətini azaltmadı
sif. və zərf Pıçıltı ilə, yavaşcadan deyilən; pıç-pıç. Pıçıltılı danışmaq. – …Pıçıltılı, mehriban; məhrəm, tənhalıq dolu; xoş səsindən uzaqda; yalqızl
“Pıxtalandırmaq”dan f.is
bax pıxtalaşdırmaq
“Pıxtalanmaq”dan f.is
bax pıxtalaşmaq
“Pıxtalaşdırmaq”dan f.is
f. Özlülüyünü artırmaq, qatılaşdırmaq, pıxtalandırmaq
“Pıxtalaşmaq”dan f.is
f. Özlüyü artmaq, qatılaşmaq, pıxtalanmaq
təql. Qaynayan qatı mayenin çıxardığı səs
zərf Pıq-pıq səs çıxararaq (qaynayan maye və ya qaynayıb çıxan su haqqında). Səməni qazanı pıqqapıq qaynayırdı
“Pıqqıldamaq”dan f.is
f. 1. Pıqqıltı səsi çıxarmaq, “pıq-pıq” etmək, yaxud “pıq-pıq” qaynamaq (maye haqqında). Meşənin içindən çıxıb pıqqıldayan (f
“Pıqqıldaşmaq”dan f.is
qarş. Pıqqıldamaq (çoxları haqqında). Qızlar Xasayı görüb, Durnaya baxaraq pıqqıldaşdılar. Ə.Vəliyev
is. 1. Mayenin qaynayarkən çıxardığı səs. Közü qaraldıqca yaraşıqlı ağ samovar pıqqıltısını kəsərək yavaşımaqda idi
zərf . : pırçım-pırçım tər tökmək – çox işləməkdən, zora düşməkdən, istidən və s.-dən çox tərləmək, üz- gözündən damcı-damcı tər tökmək
“Pırıldamaq”dan f.is
f. Qanadları ilə pırıltı səsi çıxararaq, “pırr” edərək uçmaq (quşlar haqqında). Yolun altından bir dəstə göyərçin pırıldayıb qalxdı
“Pırıldaşmaq”dan f.is