is. 1. Sağmaq işi; sağma. Süd sağımı. Sağıma başlamaq. 2. Bir dəfədə, ya müəyyən müddət ərzində sağılan südün miqdarı
sif. Çox süd verən, sağmal
is. 1. bax sağım. Sabah idi, gün çıxıb xeyli qalxmışdı, mallar yavaş-yavaş sağına gəlirdilər. A.Divanbəyoğlu
bax sağıcı. [Əhməd:] Əntiqənin böyüyü-zadı yoxdur, iki il olar ki, atası yatalaqdan öldü, …anası da ki sağınçıdı, yamaqçıdı
is. 1. Bədənin hər hansı bir yerinə sızan, yaxud çıxan qan. 2. bax sağın 2-ci mənada
sif. [ər.] Kar. [1-ci kor:] Biz eşitdik yığın-yığın kor, lal; Hər tərəfdən sağır, çolaq və topal; Şeyx Sənana iltica edir
dilç. Burunda tələffüz olunan “ñ” səsi
“Sağırlaşmaq”dan f.is
f. Karlaşmaq
is. Karlıq
sif. 1. Bədəninin bütün üzvləri düzgün, sağ-salamat olan, normal işləyən, bədəni hər cəhətcə saz olan (xəstə ziddi)
sif. Bədəni hər cəhətcə sağlam olan, bədəncə möhkəm, saz olan. Bu sözləri deyən, cavanların lap ortasında dayanmış enlikürəkli, kök və sağlambədənli,
sif. Sağlamlığı daha da yaxşılaşdırmağa yönəldilən. Sağlamlaşdırıcı tədbirlər. Üzgüçülüyün sağlamlaşdırıcı əhəmiyyəti son dərəcə böyükdür
“Sağlamlaşdırılmaq” dan f.is
məch. Daha sağlam hala salınmaq, səhhət üçün daha münasib bir vəziyyətə gətirilmək. Müəssisədə əmək şəraiti sağlamlaşdırılmışdır
“Sağlamlaşdırmaq”dan f.is. Sağlamlaşdırma tədbirləri
f. 1. Sağlam etmək, orqanizmin düzgün, normal fəaliyyətinə çalışmaq. // Sağlamlıq üçün daha əlverişli şərait yaratmaq
“Sağlamlaşmaq”dan f.is
f. 1. Xəstəlikdən sağalmaq, sağlam olmaq, qüvvətlənmək, yaxşılaşmaq, gümrahlaşmaq. 2. məc. Möhkəm olmaq, sağlam əhvaliruhiyyə yaranmaq, yaxşılaşmaq, q
is. 1. Orqanizmin sağlam vəziyyəti; bədən üzvlərinin hamısının düzgün işlədiyi, normal fəaliyyət göstərdiyi hal; gümrahlıq
is. 1. Bədənin bütün üzvlərinin sağlam, saz olması, düzgün, normal işləməsi, salamatlıq, səhhət. Sağlığa ziyan verən şeylərdən qaçmalı
“Sağmaq”dan f.is
f. 1. Südverən heyvanların yelinindən südü süzüb çıxarmaq. Camışı sağmaq. – Tez durub sübh sağardım inəyi; Xansənəmdən diləməzdim köməyi
sif. Südü olan, süd verən, sağılan. Sağmal inək. – [Sürünün] içində bir dənə də olsun sağmal heyvan yoxdur
is. Heyvanın beli ilə quyruğu arasındakı dolğun və yuvarlaq tərəf. Atın sağrısı. – [Dərviş:] [Ruqiyyə] buzovu onun qabaq ayaqlarına bağladı, özü də in
sif. Sağrısı dolğun olan
is. zool. Qarğalar fəsiləsindən, ağ-qara tüklü, xarakter səs çıxaran quş; qəcələ. [Fatmanisə:] Ay oğul, sağsağan qırıldayır, çıx, gör atan gələcəkdirm
is. [ər.] 1. Açıq yer, boş və geniş yer, tutulmamış yer; düzən. Geniş sahə. Qumluq sahə. // Torpağın müəyyən məqsəd üçün istifadə edilən parçası, qism
is. Balaca sahə, kiçik sahə
is. [ər.] 1. Yiyə. Bir şeyin sahibi. Bağın sahibi. – At sahibi ilə ev sahibi çuvalları atın üstündən ehmallıca alıb apardılar və sonra atı içəri çəkib
is. [ər.] Qadın sahib. [Qəhrəman:] Qarşımda kişi libası geymiş ev sahibəsi uzanmışdı. H.Nəzərli. Qadın içəridə ev sahibəsi əvəzinə Tahiri görəndə donu
is. [ər. sahib və fars. …kar] Sahib, yiyə. Bakı fəhlələrinin ümumi tətili sahibkarların qəti məğlubiyyəti ilə qurtarmışdı
is. Sahib olma, yiyə olma, yiyəlik
“Sahiblənmək”dən f.is
f. Sahib olmaq, tutmaq, yiyələnmək. Torpağa sahiblənmək. Bağa sahiblənmək. – Qiymətli kamana sahiblənmək üçün hər kəs qüvvətini sınadı
sif. və is. [ər.] Yüksək mənsəb, vəzifə sahibi olan, yüksək mənsəbli (vəzifəli). [Hacı Həsən:] Şeyxəna! Bu Heydər ağadır ki, teleqrafxanada sahibmənsə
sif. 1. Sahibi, yiyəsi olmayan; yiyəsiz, nəzarətsiz. Maral baxar təpəyə; Özün yıxar təpəyə; Oba sahibsiz olsa; Donuz çıxar təpəyə
is. 1. Sahibi, yiyəsi olmama. 2. Ata-anası olmama; yetimlik, baxımsızlıq
is. [ər.] Dənizin, çayın, gölün quru ilə birləşdiyi yer; dəniz (çay) kənarı. O göl sahilinə gələn qıza bax; Sanki budaqlar da ona əl edir
sif. Sahili görünməyən, ucsuzbucaqsız. Eşqdir çalxanan köpüklü dəniz; Ya fəzadır dərin və sahilsiz. A
is. Qayda, səliqə, düzgün vəziyyət, qaydada, səliqədə olma. Ev sahmanda idi. Üst-başı sahmandadır. – Qız uşağının paltarı sahmanda idi, başında abı kə
“Sahmanlamaq”dan f.is
f. Qaydaya salmaq, səliqəyə salmaq, nizama salmaq, düzəldib hazırlamaq. Mizin üstünü sahmanlamaq. Evi sahmanlamaq
sif. 1. Sahmanda, səliqədə, qaydada olan, düzgün, səliqəli. Sahmanlı ev. 2. Rahat, qayda-qanunda olan
[yun. sakchar – şəkər] Çox şirin ağ kristallik maddə; şəkər surroqatı. Saxarinlə çay içmək
“Saxlamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyi əlində (ağzında, dişində və s.-də) tutub düşməyə qoymamaq. Açarı əlində saxlamaq. İpi dişində saxlamaq
is. Ehtiyat üçün saxlanılan şey, yaxud içində şey saxlanılan qab və s. Yollara gül-çiçək saçsın gələcək; Ona qonaq gəlir yeni nəsillər; Açsın saxlancı
“Saxlanılmaq”dan f.is
“Saxlamaq”dan məch. Bu kitablar gizli saxlanılmalıdır. H.Nəzərli