“əlləzinə” sözünün qısaldılmış forması. Ellər “el” sözünün cəmi
həmyerli; bir kənddə, şəhərdə yaşayan
elin malı, xalqın malı; el adamı, el oğlu
el adamı, elə məxsus adam
elin ucalığı; el başçısı
bax: Almas
elm məkanı; elm qapısı; elmlə məşğul olan
din elmi, dini elm
elin köməyi, yardımı; elə dayaq olan
elin Məmmədi (bax); Məhəmməd eli, övladı
“Elmi xan” birləşməsindən yaranmışdır
elmə aid, elmlə əlaqədar
bilikli, məlumatlı, elmli
elin əmiri, elin başçısı, elin rəhbəri, elin seyidi
elin mirzəsi, elin savadlısı; elin xanzadəsi
elmin dostu; elmi sevən, elmə bağlı olan
elin qarışqası; elin kiçiyi, ən kiçik vətəndaşı
elin muradı, elin arzusu
elin məktubu, kağızı; elin kitabı, sənədi; el adamı
elin nuru,elin işığı, elin odu; elə yanan
elin nuru, işığı, elin odu
elin oğlu, elin igidi; biryerli, yerli
elin canı; hərəkət və fəaliyyəti, varlığı
elin günü, gündüzü, elin günəşi, elin əvvəli
elin səhəri, elin sübh vaxtı, elin başlanğıcı
elini sevən, elin dostu, elinə bağlı olan
elin sonuncu oğlu, yurdun axırıncı övladı
elin xanzadəsi; əyalət xanı olan xanzadə (Qədim türklərdə xanın varisi olan oğluna "tegin", qalan oğlanlarına "şad" titulu verilərdi
elin şanı, elin əzəməti, elin şöhrəti
elin şadlığı, elin şənliyi; elin şənliyinə çalışan
“el” və “tər” (toplayan, yığan, qoruyan) sözlərindən düzəlmiş, “vətənini qoruyan, el-obasını müdafiə edən” mənasındadır
elə tay olan, elin tayı; elin dağı-arxası
qoşun başçısı, sərkərdə; ellər tutan, qalib
elin təki; eldə olan, ölkədə olan; dövlətdə olma