Məhəmmədin üzü; Məhəmmədin əshabələri
sənin qulun (Allaha işarə ilə)
bəyin qulu, köləsi. Şah Təhmasibin dəftərxana qulluqçusu və N.Gəncəvinin təsiri ilə üç “Xəmsə” yazan Əbdibəy Şirazinin (1515-1580) əsl adı
Allahın qulu ("əbdül" sözü ilə başlanan adların qısaldılmış forması); qul, kölə, nökər
Ağanın (Allahın) qulu, Allahın qulu olan ağa
əbədi Allahın qulu
Allahın qulu
bax: Əbdül və Cabbar
tək olanın (Allahın) qulu
birinci, ilkin olanın (Allahın) qulu
böyük olanın (Allahın) qulu
«əbdül» (qul) və «fərəc» (sevinc, əyləncə) sözlərindən düzəlmiş «Fərəcin qulu» və ya «əyləncə sevən» deməkdir
Haqqın qulu, Allahın qulu
mülayim, yumşaq xasiyyətli qul
Allahın qulu Həmid
Allahın qulu Həsən
Allahın qulu Hüseyn
“Əbdülkərim” adının təhrifidir
bax: Əbdül və Qədir
bax: Əbdül və Qafar
“Əbdülqasim, Əbdülqasım, Əbülqasim, Əbülqasım” adının təhrif olunmuş variantı. Oğlunun adını “Qasım” qoyandan sonra Məhəmməd peyğəmbəri “Əbülqasim” (“
bax: Əbdül və Lətif
ən yüksəkdə olanın (Allahın) qulu
«Əbdül» (qul, itaət edən) və «məbud» (Allah, itaət olunan) sözlərindən düzəlmiş, «Allahın qulu, Tanrıya itaət edən» deməkdir
«Əbdül» və «Məmməd» (Peyğəmbərin) adlarından yaranmış, «Məhəmməd peyğəmbərə itaət edən» deməkdir
bax: Əbdül və Rəhim
bax: Əbdül və Rəhman
bax: Əbdül və Rəşid
bax: Əbdül və Rəzzaq
bax: Əbdül və Salam
«Əbdül» (qul, itaət edən) və «səlim» (sağlam; Allah) sözlərindən yaranmış, «Allaha, Tanrıya itaət edən» deməkdir
bax: Əbdül və Səməd
bax: Aba; ata (ad və sözlərin əvvəlinə artırılaraq sahiblik mənasını bildirir); «Əbi» ata deməkdir