bax: Paşa və Bala
bax: Paşa və Əli
bax: Paşa və Xan
paşa oğlu, paşa nəslindən olan oğul
payı olan, hədiyyə sahibi; bəxti olan
ilin yaydan sonra gələn fəsli. "Xəzan" və ya "quz(güz)" sözlərinin dəyişdirilmiş forması kimi də izah edilir
"bektaş" sözündən olub "vergi yığmaq ixtiyarı verən sənəd" mənasındadır
güclü türk; dözümlü türk
əsl mənası oxun ucundakı sivri dəmir olub, klassik ədəbiyyatda «kirpik (gözəlin kirpiyi)» mənasında işlənmişdir
əhd, and; əhd-peyman
çox güclü adam; qəhrəman, igid
pişik cinsindən dərisi zolaqlı, iri, yırtıcı heyvan; qaplan
sığınma, himayə; ümid; yardımçı, köməkçi
Əli pənahı, Alıya sığınma
Əli pəncəsi, Əlinin əli; Əlinin gücü, qüvvəsi; iri əl-ayaqlı
əlin içi və barmaqlar, ayağın dabandan başqa alt hissəsi; qüvvət, güc, zor, məngənə
işıq, ziya, şüa, parlaqlıq, parıltı; səliqəsiz, nizamsız; narahat, sakitlik bilməyən (Adın “pər” hissəsi türk dillərində “par”işıq kimi də
uçan, qanadlanan; daim oda, işığa can atan kiçik kəpənək
uçma, üçüş, qanadlanma
Ülkər, Sürəyya, Yeddiqardaş (ulduzları)
parlaq, aydın; uçan, qanadlanan
bulaq; bulaq kimi saf, büllur
bax: Pir və Ağa (“pir od, ocaq” kimi mənalara malikdir)
Alının odu, Əlinin ocağı
nur sahibi, ocaq sahibi; müdrik, qoca
pirin balası, pirin köməyi ilə həyata gələn
pirin budağı, pirin köməyi ilə həyata gələnlərdən biri
"pir" (müdrik, qoca) və «camal» (üz, sima) sözlərindən düzəlmiş, «müqəddəs, müdrik simalı» deməkdir
piri sevən, ocağı istəyən; pircanlı, ocaqcanlı; ocağın ruhu
pirin daşı; pirin köməyi ilə həyata gələn oğlan
dinin odu, dinin ocağı, dinin işığı
tərifə layiq, müqəddəs ocaq; müqəddəs Əhməd; Əhmədin ocağı
"pir" sözü ilə başlanan adların əzizləmə forması (Bu vaxta qədər f. mənşəli hesab edilən "pir" türk sözüdür və "bir" Günəş və ya Tanrı, "pir" "Tanrı"
mənim odum, mənim ocağım, mənim işığım, mənim Tanrım