нареч. цӀийиз-цӀийиз.
кил. yenilikçi.
кил. yenilikçilik.
нареч. цӀийи кьилелай, цӀийи-цикӀелай, тикрар.
f.is. кил. yeniləmək.
гл. 1. цӀийи авун, дегишрун, цӀийидалди эвезун; 2. цийи кьилелай авун, цӀийи-цикӀелай авун, тикрар авун
кил. yeniləmək.
məch. 1. цӀийи хьун, цӀийи хъхьун; 2. кил. yeniləşdirilmək.
məch. цӀийи авунваз (хъувунваз) хьун.
кил. yeniləndirmək.
гл. цӀийи хьун, цӀийи хъхьун.
сущ. 1. цӀийивал; цӀийи затӀунин гьал ва ери; fikrin yeniliyi фикирдин цӀийивал; 2. цӀийи хабар; дегишвал; elə bir yenilik yoxdur ахьтин са цӀийивал а
сущ. цӀийивал (вичин кӀвалахдалди са цӀийи гьал) твадай кас, новатор (урус.).
сущ. новаторвал.
f.is. кил. yenilmək.
məch. магълуб (авунваз) хьун, кӀаник акатун, къарсурнаваз хьун.
прил. магълуб (ийиз) тежер, кӀаник акат тийир, гзаф кӀеви, къарсуриз тежер (мес. къеле, халкь).
сущ. магълуб тежервал, къарсуриз тежервал, гзаф кӀевивал.
кил. eniş.
кил. eniş-yoxuş.
сущ. гзаф жегьил, жегьилвилин яшарив агакьнавай гада ва я руш; жегьил.
f.is. кил. yenmək.
гл. 1. магълуб авун, кӀаник кутун, уфтан хьун, гъалиб атун; 2. кил. enmək.
кил. yenilməz.
кил. yenilməzlik.
[lat. geneta] 1. зоол. енот (багьа хам алай са гьайван); // енотдин; 2. енотдин хам.
сущ. 1. цӀийиз кьунвай вагьши къуш гъилив вердишдамаз адан вилик гъидай къуш; 2. пер. лапӀашдик квайди
[yun. episkopos] епископ (христиан динда вини дережадин руьгьанидин чин ва гьа чин авай кас).
прил. гзаф еке, лап еке.
прил. цӀеп-цӀийи, гзаф цӀийи, лап цӀийи.
сущ. 1. ччил; Ччил, Ччилин шар, Ччилин гирда; 2. ччил, кьуру; 3. ччил; накьв; yerdə oturmaq ччилел ацукьун; 4
сущ. ччил-цав, дуьнья, каинат; ччилер-цавар, вири алем; ** yer-göy ağlamaq ччил-цав шехьун; yerə-göyə sığmamaq а) цава-чиле гьакь тавун, гзаф хвеши хь
1. ер-емиш, жуьреба-жуьре салан емишар санал; 2. кьуру емишар.
нареч. жуьреба-жуьре чкайра, бязи чкайра; ина-ана, инал-анал.
нареч. чка-чкадилай, жуьреба-жуьре чкайрилай, гьар патахъай, вири патарихъай.
сущ. яшамиш жедай чка, инсан амукьзавай ва яшамиш жезвай чка, диге, ватан; чка.
сущ. 1. ералма (картуфдиз ухшар салан емиш); 2. нугъ. картуф.
прил. ччилин кӀаник квай (мес. рехъ, ятар, мяден); чилин кӀаник жедай (ийидай).
нареч. 1. чка-чкадал, гьар сад вичин чкадал; къайдада; yerbəyer etmək (eləmək) а) чка-чкадал авун (эцигун), гьар са затӀ вичин чкадал эцигун (кӀватӀун
гл. чка-чкадал авун (эцигун, кӀватӀун, тун), гьар сад вичин чкадал эцигун.
нареч. лазим тир къайдада, лазим тирвал, дуьзгуьн яз.
прил. ччиликай хкатдай (хкатай), ччилин кӀаникай (къеняй) акъатай.
1. кил. yerdəyişmə 1); 2. чка дегишун, са чкадилай къачуна маса чкадал эцигун.
сущ. 1. чка дегишун, алай (ва я ацукьнавай) чкадилай маса чкадал фин, са чка ахъайна муькуь чкадал фин; 2
сущ. бот. бебеликрин группадикай тир картуфдиз ухшар салан набатат.
сущ. зоол. пепеяр недайбурун дестедикай гъвечӀи са гьайван.
сущ., прил. илисай-кисай, кисайилисай, акунрай кисна (секин яз, зарарсуз) аквадай, асулдай амалдар, гьиллебаз, фитнекар, небгет (кас)
сущ. фад (вахтундилай вилик) дигмиш жедай инжил.
сущ. бот. арахис (шуьмягъар хьтин емишар жедай са кул ва адан емишар).
кил. yerfındığı.