[ər.] сущ. кьилди вичин (жуван, са касдин) гъаразвал, чинебан душманвал, мидявал, чинебан макьсад (ният)
сущ. кьилди вичин (жуван, са касдин) гъаразвал, мидявал.
[ər.] сущ. 1. инсан, кас; кьилдин кас; личность (урус.); böyük şəxsiyyət чӀехи кас (инсан); 2. са касдиз хас тир, адан лишанар тайин ийидай вири хсуси
прил. вичиз хас тир кьилдин хесетар (инсанвилин суфатар) квачир ва я квадарнавай, симасуз (мес. кас)
[ər.] сущ. вичиз хас тир кьилдин хесетар (инсанвилин суфатар) квачирвал (тахьунухь), симасузвал.
прил. грам. лицо авай: şəxsli cümlə лицо авай предложение.
прил. грам. лицо (подлежащи) авачир: şəxssiz cümlə лицо авачир предложение.
[fars.] сущ. 1. шекер, къенд; // пер. верцӀи, ширин, дадлу, лезетлу затӀ; 2. мед. диабет, шекер (азар)
сущ. чуьхверрин сорт (хъипи ранг алай, гзаф верцӀи).
сущ. вахчагда, финкада ва мс. твадай яргъи багъ (еб).
сущ. шекербура (тинидин къене кӀерецӀар, шуьмягъар, пасук ва мс. туна чрадай ширинлухдин са жуьре).
[ər.] сущ. гъуьр, шекер, гъери ва мс. акадарна чранвай тӀунутӀдин са жуьре.
кил. şəkərarmudu.
1. f.is. кил. şəkərləmək; 2. сущ. шекердин шуьрбетдал ругуна хар-хар хьайи емишар (мес. ичер).
гл. шекер (пасук) ягъун (вегьин, алахун, акадрун, кутун) ва я шекердин шуьрбетдал ругун (мес. емишар)
гл. шекер хьиз хьун, хар-хар хьун (мес. мураба, вирт).
прил. шекер квай (галай, кутур); верцӀи, ширин (мес. шуьре).
[ər.] сущ. шикил (1. са затӀунин ва я касдин къецепатан акунар; сумра, ччин, куц, сифет; şəkli düşmək шикил (хъен) аватун, шикил (хъен) акун (цяй, гуь
кил. şir-şəkil.
нареч. шикилдиз (формадиз) килигай, форма жигьетдай.
рах. кил. fotoqraf.
сущ. грам. аффикс.
гл. грам. аффикс хьун, аффиксдиз элкъуьн.
нареч. са шикилдай (гьалдай, везиятдай, формадай) маса шикилдиз (гьалдиз, везиятдиз, формадиз).
сущ. шикил дегишун, са шикилдай маса шикилда гьатун, винел патан акунар дегишун.
прил. 1. шикил(ар) алай, шикилар авай (мес. журнал, улуб); 2. пер. шикил хьтин иер, гуьзел, гуьрчег, рикӀиз чими; 3
[ər. şəkil və fars. ...pərəst] кил. surətpərəst.
прил. 1. шикил(ар) алачир, шикилар авачир (мес. журнал); 2. пер. кӀалубсуз, акунар авачир.
[ər.] сущ. шак; гиман, зенд; // şəkkə düşmək шакуна гьатун, шак гъун, шак авун, шаклу хьун; şəkk eləmək (etmək) шак авун, са затӀунин дугъривилел, гьа
[ər.] сущ. шаклувал, чӀалахъ туширвал, чӀалахъ тахьунухь, шак.
нареч. са шакни алачиз, са гафни авачиз, якъин, шаксуз, герчекдиз.
[ər.] сущ., прил. шак гъидай, шаклу яз килигдай, са куьнални чӀалахъ тушир, шаклу (кас).
сущ. шак авун (гъун), гьар са куьниз шак алаз килигун.
qulaqlarını şəkləmək кил. qulaq.
[ər.] нареч. шикилдиз килигай, шикилдай, винел патан акунрай.
icb. шакуна ттун, шаклу авун, шаклу хьуниз себеб хьун.
гл. шакуна гьатун, шак авун, шаклу хьун.
гл. шаклу авун, шакуна ттун.
прил. шаклу, шак арадал гъидай, ихтибарвал ийиз тежер (мес. кас. кар); // шак ийидай (гъидай), мини (мес
[ər.] прил. винелпатан акунриз килигай, винел патан.
нареч. шаксуз, якъин, гьелбетда.
[ər.] кил. şəksiz.
[ər.] сущ. клас. шаква, шикаят; // şəkva etmək (eyləmək) шаква авун, шикаят авун.
[ər.] сущ. кил. xoruzgülü.
сущ. чарчар; чембер; // чарчардин.
сущ. гъвечӀи чарчар, меркӀи.
прил. чарчар(ва я чарчарар) авай (мес. вацӀ).
сущ. шала (кӀула кьуна тухун патал кутӀуннавай кӀарасар, векь ва мс.); şələ bağlamaq шала кутӀунун; ** şələni qoy, gəl dalaşaq (döyüşək) ша къуншияр –
кил. şey-şüy; ** şələ-küləsini (şələ-şüləsini) qoltuğuna vermək кил. şələ-küləsini bayıra atmaq; şələ-küləsini bayıra atmaq шалта-шулту хкадрун, шалта
нареч. шала-шала, шаладаваз, шалайралди.