ŞƏKSİZ
нареч. шаксуз, якъин, гьелбетда.
I прил. несомненный (не вызывающий никаких сомнений); бесспорный, очевидный. Şəksiz üstünlüyə malik olmaq иметь очевидное преимущество, şəksiz müvəffə
Полностью »zərf Şübhəsiz, yəqin, əlbəttə. [Ağa Səttar:] Bəli, elə kişidən şəksiz saleh övlad qalacaqdır. M.F.Axundzadə
Полностью »