сущ. арабачивал.
нареч. ара-ара, ара атӀуз, ара гуз, гагь-гагь, тек-тек, арум-арум; arabir ildırım çaxır ара-ара цӀайлапанар язава
сущ. арачи; даллал.
сущ. арачивал; даллалвал; araçılıq etmək арачивал авун, арада гьахьун, араяр туькӀуьрун.
кил. arabir.
сущ. рах. араяр туькӀуьрдайди, арачивал ийидайди (пис манада).
сущ. ара духтур, кӀел тавур духтур.
сущ. ара тагудай затӀунин гьал; ара тагурвал, ара датӀун, ара тагун.
сущ. арада авай са тахан цал, арадай чӀугунвай кьезил цал (кӀвалин, цурин ва мс.); ара атӀанвай жугъун, кьулар ва мсб
[ər.] сущ. 1. эрекь; tut arağı тутун эрекь; // эрекьдин; araq iyi эрекьдин ни; 2. са бязи цуькверикай, векьерикай дистилляциядин рекьелди хкуддай жевг
эрекь-чехир, спирт галай хъвадай затӀар (санал).
araq-varaq eləmək вири терефрихъай къекъуьн, къекъуьн тавур чка тун тавун.
1. прил. араяр акадардай (ядай), арада фитне твадай; 2. сущ. араяр акадардайди (ядайди), фитне-фасад твадайди
сущ. 1. эрекь чӀугвадайди; 2. эрекь чӀугвадай аппарат, алат ва мс.
сущ. рах. эрекьчи (1. эрекь чӀугвадайди, эрекь чӀугуна маса гудайди; 2. гзаф эрекь хъвадайди, хъвадай затӀарикай гзафни-гзаф эрекьдал рикӀ алай кас)
[ər. ərəq və fars. çin] сущ. тесек, кӀукӀ (багьа парчадикай, гзафни-гзаф тирмедикай цвана, кьилел патаз зар алай гилебатундин ва я пекдин гъаларивди н
прил. тесек алай, кӀукӀ алай, кьилел тесек алукӀнавай.
гл. 1. аралу авун; // къакъудун (мес. кӀвачер); 2. ахъаюн (мес. ктаб, сив); 3. къакъудун, ччара авун; dalaşanları aralamaq кикӀизвайбур къакъудун
кил. aralamaq.
гл. 1. къакъатун, санал алайбур сад-садавай ччара хьун, аралу хьун; buludlar aralandı цифер къакъатна; 2
məch. сад-садавай къакъуднаваз хьун; сад-садавай ччара авунваз хьун.
гл. къакъудун, къерехдихъ авун, сад-садавай яргъазун, аралу авун, ччара авун (кикӀизвайбур).
гл. 1. къакъатун, ччара хьун, аралу хьун, яргъаз хьун, алакъа атӀун; 2. къакъатун, кьери хьун.
icb. къакъудиз тун (гун); галудиз тун (мес. кьил бедендихъай).
icb. къакъудиз тун (гун), аралу авуниз мажбур авун.
нареч. 1. сад-садавай къакъатна хьиз (мес. къекъуьн); // яргъаз; aralı düşmək яргъаз хьун, къакъатун; 2
сущ. 1. аралух; кьве затӀунин ара; юкь, ара; // прил. са шумуд затӀунин ва я касдин арадал алай (мес
[fars.] сущ. секинвал, эпсинвал, регьятвал, динжвал, кьарай; сабур, эхун; aram etmək (eləmək) а) секин авун, секинарун, эпсинарун; б) секин хьун, эпси
нареч. яваш-яваш, аста-аста, явашдиз.
гл. къекъуьн, жагъуриз алахъун; жугъурун, жагъурун; arayıb axtarmaq къекъвена жугъурун, къекъвена якьурун, суракьун, хабар кьун
нареч. яваш-яваш, залан-залан, явашдаказ.
[fars.] сущ. 1. ял ядай чка, акъваздай чка; кӀвал, мескен; 2. пер. сур.
нареч. кил. aram-aram.
прил. 1. сабурлу, эхдай; 2. залан, яваш.
1. прил. са чкадал кьарай текъвер, сабурсуз, къарарсуз, секинсуз, нарагьат; 2. нареч. сабурсузвилелди, рикӀиз кьарай авачиз; 3
сущ. сабурсузвал; къарарсузвал, секинсузвал, регьятсузвал.
сущ. аран (яйлахриз килигай аскӀанра авай чими чкаяр); // дуьзен чка, дуьзенлух.
сущ. нугъ. куьгьн. 1. аранчи (гатуз яйлахдиз куьч тахьана вичин майишатда кӀвалахзавай лежбер); 2. аранви (аранда яшамиш жезвай кас); 3
сущ. куьгьн. аранчивал, аранчидин кӀвалах, пеше.
сущ. рах. аранви (аранда яшамиш жезвай кас).
сущ. аран чкаяр, аран.
məch. жагъурзаваз хьун, къекъвезваз хьун, къекъвена якьурзаваз хьун.
прил. ара тагур, ара датӀур, са герен акъваз тийир, гатӀун (хкякь) тийир, яргъалди фидай (мес. марф)
сущ. къекъвена жагъурдайди (якьурдайди), юхламишдайди; къекъвена чирдайди; тадкъикъатчи.
1. f.is. кил. araşdırmaq; 2. сущ. къекъвена жагъурун (якьурун), къекъвена чирун; тадкъикъат.
гл. къекъвена юхламишун; къекъвена чирун, къекъвена жугъурун (якьурун); тадкъикь авун.
кил. araqçın.
гл. нугъ. къекъуьн, жугъурун; суракь авун, хабар кьун.
сущ. х.м. арат (цан цана яд ганвай, тум вегьенвай чка; тум вегьидалди цаниз яд гун); arat(a) qoymaq, arat eləmək арат авун, тум вегьидалди цаниз яд гу
гл. нугъ. арат авун, аратун; кил. arat (arata qoymaq).