сущ. 1. къафун, тӀуьн, недай затӀ, чранвай затӀ; 2. аш; əriştəli aş кинияр квай аш; // ашдин; aş süzgəci ашдин суьзек; 3
сущ. кил. aşı.
сущ. нугъ. яргъируш, хважамжам.
AŞAĞI 1. сущ. агъа пад, чилиз мукьва пад, агъа кьил; кӀаник пад, кӀан (мес. гуьмбетдин); 2. прил. агъа, агъуз, кӀаник; aşağı məhəllə агъа мягьле; aşağ
нареч. рах. агъуз-виниз, артух-эксик, инихъ-анихъ, тахминан.
нареч. агъа пата, агъана; агъа патахъ, кӀаник.
нареч. 1. кӀаник патай, кӀаникай; агъа патай, агъадай; агъадихъай; 2. пер. жемятдин патай, жемятдин теклифдалди; 3
гл. 1. агъуз авудун, агъузун, агъузарун, тӀимиларун, авудун; 2. пер. агъузун, гъвечӀи авун (мес. везифа); 3
сущ. нугъ. метелжем (ашдин винел эцигдай верч, як ва мс.).
сущ. хуьс. табагъчи (хам, ли цагъада твадай, табагъардай устӀар).
сущ. ашдин кӀан, ашдин кӀане амайбур (къазмахар ва мсб.).
сущ. ашхана, столовая (къиметдихъ хуьрекар гудай чка); // ашханадин.
сущ. куьгьн. ашханачи, ашханадин иеси.
сущ. куьгьн. ашханачивал, ашханачидин кӀвалах, пеше.
сущ. 1. мед. азар акат тавун патал ядай раб (цӀегьер, бацӀар ва мс. азарриз къарши); aşı vurmaq бацӀар ягъун, цӀегьер ягъун; 2
гл. алахьна фин, кьадардилай артух хьун, акьалтӀай гзаф хьун, бул хьун; куьтягь тахьун, акьалтӀ тавун (мес
сущ. мазан, ашукь; el aşıqları элдин мазанар; // мазанрин, ашукьрин (мес. межлис); aşıq havaları ашукьрин макьамар
сущ. 1. анат. некшуь; mal aşığı малдин некшуь; keçi aşığı цӀегьрен некшуь, цӀех; 2. алух; еб алчукдай гъвечӀи чарх ва я кьул; 3
сущ. некшуь-некшуь (некшуьйралди къугъвадай аялрин къугъун).
прил. гзаф гъвечӀи буйдин (кас).
1. кил. aşıqsayağı; 2. ашукь хьиз, ашукьри ийидай хьиз, ашукьрин саягъ(да).
сущ. куьгьн. некшуьдални кӀеребичрал къугъвадай аялрин къугъун.
гл. нугъ. ашукь авун, ашкъида ттун, бенд авун, кьару авун.
сущ. мазанвал, ашукьвал; // мазанвилин, ашукьвилин (мес. алакьун).
сущ. некшуь жедай чка (гьайвандин метӀен).
1. сущ. муз. ашукьсаягъ; ашукьрин музыка хьиз туькӀуьрнавай гъвечӀи формадин музыкадин пьеса; 2. прил
гл. 1. мед. бацӀар ягъун, цӀегьер ягъун, раб ягъун (азар акат тавун патал); mal-qaranı aşılamaq мал-къарадиз рапар ягъун; 2
məch. 1. цӀегьер (бацӀар, рапар) янваз хьун; 2. кӀалам янваз (илигнаваз) хьун; 3. хуьс. цагъада ттунваз хьун, табагънаваз хьун (хам, ли); 4
прич. 1. цӀегьер (азардиз къарши раб) янавай; 2. хуьс. цагъада тур, табагъай (мес. хам); 3. х.м. кӀалам янвай, кӀалам илигнавай (мес
прил. 1. цӀегьер ядай, азардиз къарши рапар ядай (мес. лаборантар); 2. табагъдай, табагъ авун патал тир (мес
прил. гзаф кьакьан, винелай а патаз элячӀиз (алатиз) тежер (мес. дагъ).
прил. хуьс. 1. чухур акъуддай, нехиш акъуддай; 2. чӀурдай, михьдай, алуддай; 3. недай; чукӀурдай; ккудай
гл. хуьс. 1. чухур акъудун, нехиш акъудун (химиядин рекьелди ва я са куьнив тухуз гана); 2. са куьнин кьилел алай кхьинар, нехишар ва мс
гл. 1. чухур хьун, нехиш акъатун (са куьни тухуникди ва я химиядин рекьелди); 2. геол. чукӀун (атмосферадин, гьавадин, гарун эсердик яваш-явашди дагъл
1. “aşırmaq”dan məch.; 2. гл. акьахун (мес. балкӀандал); 3. гл. (винелай) хкадарна эвичӀун (мес. балкӀандилай); 4
сущ. дагъдин кьилелай а патаз элячӀиз жедай чка, гирве, улам, рехъ.
сущ. 1. “aşırmaq”dan f.is.; 2. са куьнин кьилелай вегьенвай, куьрс хьанвай ва я кутӀуннавай еб, багъ; 3
гл. 1. хкажна эцигун, эцигун (ппар); вегьин (мес. шешел далудал); 2. винелай вегьин, куьрсарун, вегьин (мес
гл. кил. aşırmaq (1,3,7).
прил. цагъада тун тавур, цагъ ягъун тавур (мес. хам, ли).
[fars.] клас. кил. aşkar.
[ər.] сущ. ашукь; ашукь хьанвай, ашкъида гьатнавай, ашукь тир кас; // са куьнал кьаруди, ашукьди; aşiq olmaq ашукь хьун, бенд хьун, ашкъида гьатун, кӀ
[ər.] сад-садаз гзаф кӀанзавай, сад-садал ашукь тир; aşiq-məşuq olmaq сад-садаз кӀан хьун, сад-садал ашукь хьун
[ər. aşiq və fars. ...anə] прил. ашкъидиз, муьгьуьббатдиз талукь; муьгьуьббатдин, кӀанивилин гьиссер авай; ашкъидин; aşiqanə məktub ашкъидин чар; // а
сущ. ашукьвал, ашукь хьанвай инсандин гьал; ашукь хьун, кӀан хьун, ашкъида гьатун, бенд хьун.
[fars.] сущ., прил. клас. 1. малумат авай, хабардар, таниш, белед; aşina olmaq таниш хьун, белед хьун; 2
кил. aşnalıq.
[fars.] сущ. шаир. муг, къушран муг.
[fars.] кил. aşiyan.
1. прил. ашкар(а), ачух, дуьздал алай, вилин кӀаник квай, малум; aşkar məsələ ашкара месэла; 2. нареч