[ər. aləm və fars. gir] прил. клас. 1. алемдиз чкӀанвай, вири дуьнья кьунвай (чав, ван, ихтилат, фитне ва мс
[ər.] прил. вири алемдиз шамил (талукь) тир, вири дуьнья патал тир, дуьнья патал еке метлеб (къимет) авай; // алемдиз чкӀанвай
[ ər. aləm və fars. tab] 1. прил. клас. алем экуь ийидай, вири дуьньядиз экв гудай; 2. пер. рагъ.
[ər.] сущ. 1. алат; зереъат; kənd təsərrüfatı alətləri хуьруьн майишатдин алатар; musiqi alətləri музыкадин алатар; // аппарат, прибор; ölçü alətləri
сущ. хуьс. алатар расдай устӀар.
[yun.] альфа (грек алфавитдин сад лагьай хафунин тӀвар).
сущ. маса къачун, маса къачунин кар.
сущ. гун-къачун, маса къачуз-маса гун, алвер.
сущ. албухари; кил. albuxara.
рах. кил. alacaq.
рах. кил. aldatmaq (1,2).
сущ. гун-къачун, къачуз-хугун, алвер.
гл. маса къачуз-маса хугун, гун-къачуналди (алвердал) машгъул хьун.
сущ. рах. алакъа, кар, акахьайди.
1. сущ. муьштери, мал (шей) къачудайди; 2. сущ., прил. тегьвил гайи магьсул, мал ва мс. кьабулна адан эвезда пул ва я къебз (кагъаз) гудай(ди)
прил. 1. вагьши, ничхир, кьадай (къушарин гьакъинда); alıcı quş вагьши къуш, ничхир; 2. пер. уях, хциз аквадай, хци (мес
сущ. экон. къачуз хьун, маса къачудай имкан; къачуз хьунин.
сущ. куьгьн. алух (яцран, гамишдин ва мс. парцин гьайванрин винел паландин патахъай вегьидай затӀ, лит ва мс
гл. алух (палан) эцигун, алух (палан) вегьин (гьайвандин далудал).
сущ. куьгьн. 1. къахчудайди, къачудай затӀ, тӀалаб; // акахьайди; 2. садра кьадай кьван затӀ.
рах. кил. alğı-satqı.
сущ. 1. ппел; geniş alın гьяркьуь пел; // ппелен; alın sümüyü анат. пелен кӀараб; 2. пер. са затӀунин вилик пад, чин пад; alnından vurmaq пелелай ягъу
сущ. куьгьн. пелеган (вилик девирра дишегьлийри ппеле твадай къизилдин, гимишдин ва мс. безегар).
1. сущ. маса къачур затӀ; 2. прил. маса чӀаларай къачунвай, кьабулнавай (мес. гафар).
гл. нугъ. лагьай са гаф вичиз кьуна перт хьун, бейкеф хьун, экя хьун, гафуни кьун.
məch. 1. къачунваз (къачузваз) хьун; neftdən benzin alınır нафтӀадикай бензин къачузва; 2. кьунваз хьун (мес
прил. къачуз тежер, гъилик авун мумкин тушир, гуж акакь тийир; кӀеви; alınmaz qala къачуз тежер къеле
сущ. къачун (гъилик авун) мумкин туширвал; къачуз тежервал, кӀевивал.
сущ. къачун, къачунин кӀвалах, кьабул авун, кьабулун.
сущ. 1. гун-къачун, маса къачуз-маса хгун, алвер; 2. пер. кар, кӀвалах.
сущ. маса къачуз-маса хгуналди машгъул тирди, алверчи.
сущ. куьгьн. рах. хара (зар галай пекдикай хранвай цӀарцӀар гудай парча).
məch. куькӀуьрнаваз хьун; ккурнаваз хьун; цӀай (ялав) кутунваз хьун.
məch. 1. куткурнаваз хьун, чирнаваз хьун, вердиш хьуниз себеб хьун; // даданмишарнаваз хьун; 2. гъилив вердишарнаваз хьун, гъилик куткурнаваз хьун
гл. 1. куькӀуьрун, цӀай ягъун, цӀай кутун, цӀай куткурун, ккурун, ялав кутун; ocağı alışdırmaq къул куькӀуьрун; 2
гл. 1. куткурун, чирун, вердишрун, вердиш хьуниз себеб хьун; zəhmətə alışdırmaq зегьметдик куткурун; 2
гл. рах. гун-къачун, чеб-чпин арада къарардиз атун, къетӀ авун, гафар сад авун.
сущ. цӀай кьаз тун патал пичиниз ва я самовардин турбадиз вегьидай хъвалахъ, кагъаз ва мс. цӀай куткурдай затӀ
прил. вердиш хьанвай, ктканвай, акатнавай.
1. прил. фад цӀай кьадай, фад ккудай, фад куькӀуьдай; 2. сущ. рах. кирбит; пӀапӀрусдиз цӀай ядай алат (зажигалка)
прил. са куьнив вердиш хьанвай, са куьник ктканвай (акатнавай); адет авунвай, вердиш тир.
сущ. фад цӀай кьадай (кудай, куькӀуьдай) затӀунин гьал.
гл. куькӀуьнун, куькӀуьн, цӀай кьун, цӀай кьуна ккун; ocaq alışdı къул куькӀуьнна; * alışıb yanmaq а) цӀай кьуна ккун, ккун; б) ялавдин рангуна аваз н
сущ. 1. вердиш хьун; адет авун, куткун, акатун (мес. хъуник, пӀапӀрусдик); // пер. авсиятда хьун, гуьр хьун, вердиш хьун; 2
[ər.] прил. али (1. лап кьилин, лап кьиле авай, лап чӀехи (мес. идараяр); лап вини дережадин (мес. мектеб, тагьсил); 2
[ər.] сущ. клас. чӀехи менсеб (чин) авай кас.
[ər.] прил. 1. заха, жумарт, рикӀ чӀехи, намуслу, акьалтӀай хъсан (мес. кас, хесет, гьерекат); 2. куьгьн
сущ. рикӀин чӀехивал, рикӀин михьивал, жумартвал, захавал, мердвал; жумарт гьерекат.
[ər. ali və fars. gühər] прил. клас. чӀехи несилдикай тир, эсиллу, эсил-несеб авай, эсилзада.
[ər.] 1. сущ. алим; 2. прил. гзаф кӀелай, илим авай, малумат авай, дерин чирвилер авай (мес. кас).