сущ. чекмечи.
сущ. чекмечивал.
гл. 1. ялун, чӀугун; акъажун (мес. еб); 2. ялна кӀевун, акьалун, агалун, (мес. рак); 3. чӀугун; yol çəkmək рехъ чӀугун (расун, авун); divar çəkmək цал
прил. (кӀвачерал) чекмеяр алай; кӀвачинкъапар алай.
сущ. чекмеяр цун патал виже къведай, чекмеяр цвадай, чекмейрин (мес. хам).
сущ. чекмеяр михьдайди, чекмеяр михьдай ва абуруз маз ядай кас.
сущ. таж (цуькверикай хранвай элкъвей безег).
сущ. кӀекӀец, аса.
сущ. кӀеви ракь, гьулдан; // пер. гьулдан хьтин, ракьун.
сущ. беден, тан, кӀалуб (бедендин).
прил. иер ва дуьз беден авай, тӀарам.
прил. яхун, бедендиз зайиф, тифрикь (мес. руш).
сущ. 1. челег; бочка; 2. кӀарасдин ведре (мес. къуюдай яд акъуддай).
сущ. гъвечӀи челег.
сущ. челегчи (челегар расдай устӀар).
сущ. челегчивал, челегчидин пеше.
кил. çalpaşıq.
сущ. 1. прунз; гатун тавур дуьгуь; çəltik əkmək прунз цун; // прунздин; çəltik tarlası прунздин ник; çəltik şitili прунздин штил; 2
сущ. прунзчи (прунз цадай кас); прунзчивилин специалист.
сущ. прунзчивал ( хуьруьн майишатдин прунзар цадай са хел); прунз цун.
прил. прунзар квай (кумай), хъсандиз михьи тахьанвай, харчи (дуьгуь).
сущ. прунздин ник, прунз цанвай чка, хир.
сущ. рах. къайда, саягъ, рехъ; ** işin çəmini tapmaq кил. iş (işin ucunu, çəmini tapmaq).
сущ. рах. наз, наз гун, назанивилин кьуьруьк, пад чуькьвез акъвазун; çəm-xəm etmək а) наз гун, наз маса гун, наз гудай кьуьруькар авун; б) кьабул таву
прил. рах. наз гудай, назлу.
[fars.] сущ. чӀур, къацу векь авай чка; къацувал; yaşıl çəmən къацу чӀур.
сущ. гъвечӀи чӀур, къацу векь авай чка (гъвечӀи).
сущ. чӀурун (чӀурарин) специалист.
сущ. хуьруьн майишатдин цӀийи чӀурар кутадай, авай тӀебии чӀурар мадни хъсанардай са хел.
прил. (къацу) чӀурар авай (мес. яйлахар).
сущ. чӀур, къацу векь авай чка.
ÇƏMƏNGAH [fars.] кил. çəmənlik.
кил. çımxırmaq.
сущ. чан, резервуар, развар (къене жими затӀ, газ ва мс. хуьн патал гзаф чӀехи къаб).
сущ. ччилин циф, гьуьм, ччилин цифедин перде.
сущ. къати циф (ччилин), циф, гьуьм.
[fars.] сущ. 1. банд; çəlləyin çənbəri челегдин банд; 2. ккар (мес. сафунин, тафтунин ва мс.); ələyin çənbəri сафунин ккар; 3
прил. спелрин кӀуфар гьалкъа хьиз винелди элкъвенвай.
прил. нерин кӀуф къенез элкъвей.
1. сущ. нугъ. кьачӀараг, акьраб; 2. кил. çənbərquyruqlu.
прил. ттум гьалкъа хьиз винелди элкъвей (мес. кицӀ).
гл. 1. бандар гьалдун, бандар ягъун (челегдиз); 2. гьалкъа хьиз авун, винелди элкъуьрун (мес. кьачӀарагди ттум)
сущ. 1. чене; çənə sümüyü ченедин кӀараб, рекьв; 2. хуьс. тӀамбурдин ва я мс. чуькьуьдай алатрин затӀ чуькьуьдай паярикай гьар сад; ** çənə atmaq ччан
сущ. рах. акъажунар, гьуьжет; ** çənə-boğaz etmək (döymək) чене гатун, гафар элуькьарун, гьуьжетун.
сущ. рах. гафарал фин, гьуьжет, акъажунар, чуьруькар; ** çənəbazara (çənəbazarına) çıxmaq чене гатун, гьуьжетун
гл. чене гатун (сад-садахъ галаз), гафар элуькьарун, гьуьжет авун, гьуьжетун.
сущ.: çəng olmaq акӀаж хьун, таб акьалтун, гацум хьун, юзуриз тежер (гьисс амачир, ксай) гьалдиз атун (мес
[fars.] сущ. тапац, гъил; ** çənginə keçirmək тапацдик кутун, пацук кутун.
сущ. цуьруьгъуьл (хуьруьн майишатдин алат).
[fars.] сущ. 1. чанг; гъаб, мекв, капаш; // чангу кьадай кьадар; bir çəngə buğda са чанг (са капаш) къуьл; 2