прил., сущ. (х.м.) набататрин дувулар куьткуьндай, куьлуь ийидай (машин ва мс.).
сущ. рах. тӀунутӀ, кӀукӀу (гъвар квачир тинидикай чрай фу).
сущ. гъвечӀи кӀукӀу, гъвечӀи тӀунутӀ.
прил. куькардай, куьк хьуниз себеб жедай, куьк хьуниз куьмек ийидай (мес. недай затӀар).
məch. куькарнаваз хьун (хъсандиз тӀуьн гана, къуллугъ авуна, хвена).
гл. куьк хьун, як акьалтун, як кьун, якӀа-чӀарчӀе гьатун; // kefi kökəlmək кил. kef.
гл. куьк(а)рун, хъсандиз хвена (тӀуьн гана, къуллугъ авуна) дири авун, якӀуз гъун; куьк хьуниз себеб хьун; qoçu kökəltmək гьер куькарун
кил. kökdoğrayan.
гл. 1. куькдик кутун, куькда ттун (музыкадин алат); 2. пер. туькӀуьрун, пайгарун, гьазурун (мес. къалиян)
гл. раб ягъун, кашаб ягъун, ири цвал яна сад-садахъ гилитӀун (хкатӀнавай пекинин паяр).
məch. кашаб янваз хьун, иридаказ раб янваз (цванваз) хьун.
элкъв. бине кутун, са чкада куьк кутун, кӀеви хьун.
məch. 1. куькдик кутунваз хьун, куькдик акатун (мес. чуьнгуьр); 2. пер. пайгарнаваз хьун, гьазурнаваз хьун (мес
прич. куькдик кутунвай (мес. чуьнгуьр).
гл. куькарун, куьк гьалдиз гъун, хвена дири авун.
гл. делилламишун, делилралди кӀеви авун, мягькемарун.
гл. куьк хьун, дири хьун.
гл. пун кьун, дувулар вегьин, кӀеви хьун, куткун (мес. са адет).
прил. 1. дувулар (пунар) авай; дувулар галай (мес. ттар); 2. пер. чӀехи, еке, кӀеви, мягькем (мес. раг); 3
прил. 1. чӀехи, еке, ири, тан яцӀу, гзаф хилер алай, дувулар галай (мес. къавах); 2. нареч. дувулар-хилер галаз санал, ттар вири санал (мес
кил. köklü-budaqlı 1).
кил. köklü-budaqlı (1,2).
сущ. куьквал, диривал (куьк инсандин ва я гьайвандин гьал).
сущ. музыкадин алатра симерин ванер сад-садав кьурвал куькдик кутунвай гьал.
сущ. газарар цанвай чка.
1. кил. döş 1); 2. пер. рикӀ; ** köks dolusu хур ацӀана, дериндай (мес. нефес къачун); köks keçirmək кил
прил. 1. еке хур авай, як алай, ацӀай (мес. дишегьли); 2. кил. köksüdolusu.
нареч. хур ацӀана, дериндай, регьятдиз (мес. нефес чӀугун).
прил. дувулар галачир (авачир); köksüz ağac tez yıxılar. Ata. sözü дувул галачир тар ярх жеда.
прил. бот. тандин асас пай ччилин кӀаник квай (набатат).
сущ. лукӀ, къул.
нареч. лукӀ хьиз, къул хьиз, лукӀвилелди; ялтахвилелди, ялтахдаказ.
сущ. 1. лукӀвал, лукӀ тир касдин гьал; къулвал; 2. есирвал.
сущ. 1. хъен; эхъен; хъен квай чка, серин чка; böyük ağacın kölgəsi böyük olar. Ata. sözü чӀехи тарцихъ чӀехи хъенни жеда; // kölgə salmaq кил
сущ. 1. хъен гун; хъен авун; серинвал гун; рагъ тӀакьадайвал авун (мес. цӀийиз цайи штилра); // таквадайвал авун, вилик пад кӀевирун (мес
гл. 1. хъен авун; хъен (серинвал) гун, мичӀи авун; 2. кил. kölgələmək 2).
гл. 1. хъен аватун, хъен хьун, са кьадар мичӀи хьун; 2. хъендик ацукьун, хъендик фин, сериник фин; 3
прил., сущ. хъен авун (гун) патал тир (затӀ).
сущ. 1. хъен гузвай, хъен галай, хъен квай (мес. ттар); 2. хъен аватнавай, хъен квай, серин (мес. багъ, айван); 3
сущ. 1. хъен квай чка, хъен аватзавай чка, серин чка, серин; kölgəlikdə oturmaq сериник ацукьун; 2. хъен (серинвал) гун патал туькӀуьрнавай гьар са за
прил. хъен (серинвал) кӀани, хъен (серин) квай чкайра (сериник) экъечӀдай, рагъ дакӀан (мес. ттарар, хъчар, векьер)
пил. хъен авачир, хъен квачир (мес. ттар).
сущ. хъен тахьунухь, хъен авачир ттарцин ва мс. затӀунин гьал.
1. прил., сущ. гуьмбе; яцӀу ва ири (фу), къалаж, буханка; kömbə çörək гуьмбе фу; 2. прил. гуьмбе хьтин, кӀалубсуз, яцӀу, куьк (мес
сущ. куьгьн. гуьмбечи, гуьмбеяр (фу) чраз маса гудай кас.
прил. гуьмбе хьтин (яцӀу, къалин) пӀузарар авай, пӀузарар яцӀу, пӀузнац (мес. кас).
сущ. куьнуь (чӀижерин); köməc balı куьнуьдин вирт, михьи тавур (мум кумай) вирт.
сущ. рах. буй авачир, ччилиз гьай жедай (къаткай) хъач (векь).
гл. ччилиз гьай хьун, чилив сад хьун, къаткун (мес. техил).
сущ. 1. куьмек; kömək diləmək (istəmək) куьмек кӀан хьун (тӀалабун), масадан куьмекдиз игьтияж хьун; kömək etmək (eləmək) куьмек авун, куьмек гун, куь