сущ. шуьткьвер, бириш (ччина, хамуна).
kirt dayanmaq садлагьана (тӀампӀна, тӀанкьна ва мс.) акъвазун (мес. сят).
сущ. ветер. балкӀанди кьецӀивал авуниз себеб жедай са азар.
сущ. пириш (запундикай амукьай гъвечӀи, кьелечӀ кӀус).
сущ. кирве (1. суьрнетдамаз аял кьадай ва я кьур кас; 2. мукьва касдив-итимдив рахадамаз лугьудай гаф)
сущ. кирвевал (1. кирве хьунухь; 2. дуствал, чир-хчирвал, танишвал, мукьвавал).
сущ. кирза (хам ва резин эвез ийидай затӀ; хамунин эвез).
[fars.] сущ. нугъ. бириш, кьатӀ, шуьткьвер (гамуна, пекина, парчада ва мс.).
межд. гьий (хпер гьалдамаз лугьудай гаф).
[fars.] сущ. футляр (чукӀул, уьлгуьж, мукӀрат ва мс. ихьтин куьлуь затӀар ттун патал лидин къаб).
[rus.] сущ. кисель (емишрин межени нишаста акадарна гьазурдай гъуруш хьтин недай затӀ); meyvə kiseli емишрин кисель
[fars.] сущ. 1. шешел, турба; 2. гъвечӀи турба, кисе; pul kisəsi пул твадай кисе; tənbəki kisəsi тенбекдин кисе, тагъар, кӀип; bir kisə qızıl са кисе
сущ. 1. шешел-шешел, шешелар ацӀай, шешелралди (мес. шекер, гъуьр); 2. пер. кисе-кисе, гзаф кьадар, кисейралди (мес
сущ. гъвечӀи кисе, гъвечӀи турба (мес. тенбекдин).
сущ. кил. kisəçi.
сущ. кисечи (гьамамда кисе ядай кас).
сущ. кисечивал, кисечидин кӀвалах, пеше.
сущ. шешелдин (киседин) кӀане амукьай тӀимил затӀ (мес. гъуьр, къуьл, дуьгуь).
[fars.] кил. kisəçi.
гл. кисе ягъун, кисе алтадна бедендин чирк алудун (кил. kisə 4).
1. элкъв. кисе ягъун, кисе алтадун (жуван бедендал); 2. “kisələmək” dən məch.
icb. кисе ягъиз тун (гун), кисе алтадиз тун (кисечидив ва я масадав).
кил. kisələtdirmək.
прил. кисе (чанта) авай (кил. kisə 5).
гз. зоол. кисе авай гьайванар (кенгуру, крот ва мсб.).
сущ. кисея (и патай а пад аквадай кьелечӀ парча); // кисеядин, кисеядикай цвайи (мес. перем).
[rus.] сущ. кисть (шир, ранг ядай).
[ər.] сущ. клас. ппек, либас.
межд. киш, кишт (верчер, къушар чукурун патал лугьудай гаф).
киш-киш (кил. kiş); kiş-kişlə donuz darıdan çıxmaz. Ata. sözü киш авуналди вак хиринай экъечӀдач; ** kiş-kişlər olsun! Аллагьди яргъазрай! Аллагьди къ
сущ. 1. итим (“дишегьли” акси); 2. итим, гъуьл, кас; 3. кас, инсан; 4. пер. мерд, намуслу, гафунал кӀеви кас; kişinin sözü bir olar
нареч. итимди хьиз, касди хьиз, итимриз хас тир тегьерда, итимвилелди.
гл. 1. кӀек хьиз чиниз къудгъунун, чиниз акьахун, жуьрэтлу хьун, вич уьткемдиз къалурун, кӀеквалун; 2
гл. 1. итим хьун, чӀехи хьун, еке хьун, агакьун; 2. итимдин хесетар кьун, итим хьиз хьун; 3. кил. kişilənmək
сущ. итим-паб акахьна, гьам итимар, гьамни дишегьлияр (папар); вири (санал).
сущ. 1. итимвал, касвал, викӀегьвал, уьтквемвал, игитвал, мердвал, гьунар; 2. итимвал, итимдиз хас тир сифетар (хесетар); гъейрат; эркеквал; ** (heç)
прил. 1. итим авачир, гъуьл авачир, сагьиб авачир (мес. паб); 2. итим авачиз, гъуьл авачиз, иеси авачиз, сагьибсуз
1. прил. итимрин хьтин, итимдиз ухшар жуьредин (мес. ппек); 2. нареч. итимди хьиз.
сущ. итимдиз ухшарвал (ухшар хьунухь), вичи-вич итимдиз ухшар авун, итим хьиз хьунухь.
гл. киш авун, киш(т) лугьун, “киш” лагьана верчер (къушар) чукурун.
сущ. кишмир (сун ва я йис акахьай кьелечӀ парча); кишмирдин шал.
прил. кишмирдин (мес. шал).
[fars.] сущ. кишмиш, кишмишар (кьурурнавай цпицӀар).
сущ. цпицӀрин сорт (фад дигмиш жедай, куьлуь тварарин, ширин, кишмишар ийидай); ** kişmişi gülmək атӀуз-атӀуз, яваш ванцелди хъуьруьн
кил. kişnərti.
f.is. кил. kişnəmək; // гъиргъирдай ван (балкӀанди).
гл. 1. гьиргьир авун, гьиргьирун (балкӀанди); // пер. кӀевидаказ (ван алаз) хъуьруьн; 2. пер. къукърумун, гъургъурун, гугрумун, ванун (мес
сущ. 1. гьиргьир, гьиргьирдай ван, гьиргьир авун (балкӀанди); 2. пер. къукърум, гъургъур, гугрум, кӀеви ван; kişnərti salmaq гъургъур авун, гъургъурун
qarş. гьиргьир авун, гьиргьирун (гзаф балкӀанри санал).
[fars.] сущ. клас. уьлкве, мемлекат.