KİŞNƏMƏK
гл. 1. гьиргьир авун, гьиргьирун (балкӀанди); // пер. кӀевидаказ (ван алаз) хъуьруьн; 2. пер. къукърумун, гъургъурун, гугрумун, ванун (мес. цавари).
Kökü təqlidi sözdür (toyuqla bağlı kiş-kiş sözünü işlədirik), kiş kökündən kişnə feili əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov
Полностью »глаг. 1. ржать, заржать: 1) издавать, издать ржание. At kişnədi лошадь заржала 2) перен. простореч. громко, несдержанно засмеяться, захохотать (о чело
Полностью »f. 1. Kişnərti səsi çıxarmaq. Buralardan yüyür, tez ötüş barı; İlxının kişnəyir ayğır atları. A.Səhhət
Полностью »