[ər.] сущ. 1. мана; həqiqi məna гьакъикъи мана; // məna vermək мана гун, дикъет авун; 2. метлеб; макьсад, кьиле гьатдай хьтин себеб
нареч. манадиз, манадиз килигай, мана жигьетдай.
[ər. “mənfəət” söz. cəmi] сущ. 1. менфят, файда, хийир; 2. са затӀунин, са касдин хийирдиз тир, адан игьтияж ва тӀалабриз хидмет ийидай затӀ; интереса
гл. 1. мана гун, мана ачухун, баян авун; 2. мана гун, къимет гун, тайин авун, тайинарун, кьатӀун.
гл. 1. мана ганваз хьун, мана къачун, тайин хьун, ахъа хьун; 2. мана къазанмишун, метлеблу хьун.
прил. маналу (1. мана авай, мана квай, мана гудай; манадин; 2. дерин мана авай, акьуллу, еке метлеб авай (мес
нареч. маналу-маналу, маналудаказ (мес. килигун).
нареч. маналу-манасуз, алаз-алачиз, буш-буш (мес. рахун).
сущ. маналувал, маналу хьунухь.
прил. манасуз (1. мана авачир, мана квачир, са манани тагур; метлеб авачир, мана жигьетдай кесиб, манадикай магьрум (мес
сущ. манасузвал, манасуз тир затӀунин гьал ва ери; манадикай магьрумвал, мана тахьунухь.
[ər.] сущ. 1. чешме, булах; 2. пер. са затӀ (мес. къазанжи, ракь ва мс.) акъатзавай (къвезвай) чка; къачур чка, ери-бине (мес
завай хьайитӀа, зи фикирдалди, заз чиз, заз чирвал, зи кьатӀунрай.
сущ. чӀурух, хам ччил, цун тавур чил.
сущ. чӀурух чка, чӀурухъан.
[ər.] сущ. 1. ягълух (жибиндин); 2. нугъ. ягълух.
сущ. марк кутӀун тавун патал адан кӀаникай кутадай куьгьне векь.
сущ. нанка, парчадин са жуьре; // нанкадин, нанкадикай цвайи (мес. чаршав).
mənəm-mənəm demək зун-зун лугьун, лавгъавал авун, такабурвал авун, садни гьисаба такьун, кваз такьун
кил. mənəmlik.
сущ. зун-зун лугьун, дамах, лавгъавал; mənəmlik etmək зун-зун лугьун, лавгъавал авун, дамах къачун, хамуна ялар ттун, садни гьисаба такьун, кваз такьу
[ər.] нареч. меневи жигьетдай, руьгьдин жигьетдай, руьгьдиз.
сущ. зоол. тарци нет (набататриз зарар гудай са пепе).
[ər.] прил. инсандин къенепатан, руьгьдин алемдихъ галаз алакъалу тир; бедендинди тушир, къенепатан, руьгьдин (мес
[ər.] сущ. инсандин къенепатан, руьгьдин алемдихъ галаз алакъалу тир ери, нормаяр; ахлакь.
[ər.] сущ. менфят (1. къазанжи; 2. рах. файда, хийир).
[ər. mənfəət və fars. ...dar] прил. менфятдар, менфят авай, менфят къачузвай, файда къачузвай, къазанжи къачузвай
[ər.] сущ. менфятдарвал, менфят къачун, къазанжи къачун.
кил. mənfəətpərəst.
прил. менфят авай, менфят гудай, менфятлу, хийирлу, файдалу.
сущ. менфятлувал, менфятлу хьунухь; хийирлувал, файдалувал.
[ər. mənfəət və fars. ...pərəst] прил., сущ. менфятперес, кьилди вичин менфятдин къайгъуда авай, вичихъ ялдай (кас)
сущ. менфятпересвал, кьилди вичин менфятдин къайгъуда хьун, вичихъ ялун.
прил. са менфятни (хийирни, файдани) авачир; менфятсуз, хийирсуз, файдасуз.
сущ. менфят тахьунухь; менфятсузвал, хийирсузвал, файдасузвал.
[ər.] прил. 1. инкар ийидай; инкарвал къалурдай; ваъ лагьай (мес. жаваб); 2. хъсан патахъ тушир; пис, нагьакьан, чӀуру (мес
сущ. пис жигьет, агакь тийизвай жигьет; кимивал, нукьсан.
[ər.] прил. нифретдиз лайих (тир), хуш текъвер, гзаф пис, лянет хьайи, лянетлу; такӀан (мес. гьерекат)
сущ. нифретдиз лайих хьунухь (тирвал), хуш татун; такӀанвал.
сущ. дегьре.
[əsli yun.] сущ. 1. тӀамбур, тиски, менгена (мес. чатухъандин); 2. пресс (емишар ва мс. чуькьвена яд хкудун патал); 3
прил. тӀамбур алай.
гл. рах. тадиз къачун, агалчна къачун, мемекьуьрун, цӀвехун, вичиз (жуваз) кьун.
[ər.] прил. татугай, бедбахт, няс; // усал, пис, алчах.
сущ. татугайвал, нягьсвал, писвал.
гл. 1. кьун, къачун, чирун, чир хьун (мес. акур са кар, тарс); 2. пер. хъсандаказ чирна, кьатӀана, гъавурда гьатна рикӀел хуьн; 3
məch. хъсандаказ чирнаваз хьун, кьунваз хьун, гъавурда гьатнаваз хьун, рикӀел хвенваз хьун.
[ər.] прил. сущ. куьгьн. тӀалакьдик (никягьдик) квай (паб), къануни (паб).
нареч. зани-вуна (санал), зини ви арада, чи арада.
сущ. 1. зунвал, са касдин вичин гьал; 2. вичин лайихлувал кьатӀун, вичиз вичвилин къимет чир хьун; ягь, шереф