MƏNDƏCƏR
сущ. чӀурух, хам ччил, цун тавур чил.
устар. I сущ. пустошь (незаселённый, невозделанный участок земли) II прил. пустотный. Məndəcər yerlər (sahələr) пустотные участки
Полностью »is. Əkilməmiş yer, xam torpaq. [Padşahın] imarətinin dalında bir məndəcər vardı, həmin məndəcərin günçıxan əlində bir dərin quyu qazıyıb, sandığı basd
Полностью »