[lat.] максимум, лап гзаф (чӀехи) кьадар; лап гзаф, лап чӀехи; вини кьил.
[alm. makulatur, lat. maculare-korlamaq] сущ. макулатура (1. тип. чапдамаз чӀур хьайи, виже къвезмачир ва цӀийи кьилелай кагъаз рас хъувун патал менфя
[yun. əsli fars.] сущ. маг, кагьин; суьгьуьрчи, жадуда ттвадай, ицитӀдай кас.
магазин (1. кил. mağaza; 2. сущ. регъ, кьвати (цӀай хкадардай яракьдин, мес. винтовкадин патрумар ттвадай чка)
[ər.] сущ. 1. пинцет (гзаф куьлуь затӀар кьун патал бицӀи маша хьтинди); 2. макьаш (ттинидикай ийидай бязи ширинлухрин ччиниз нехиш ядай бицӀи алат)
гл. макьашдив нехиш ягъун, нехишар авун (мес. шекербурадиз).
[yun. magma-xəmir] геол. магма (Чилин дерин къатара чӀехи температура ва чуькьуьнин шараитда арадал къведай цӀранвай затӀарин ифей жими тини хьтинди)
прил. магматик, магмадикай ибарат тир; магмадин гьалда авай, цӀрай.
[lat. magnatus-kübar, əyan] магнат (1. Европадин бязи уьлквейра гзаф чӀехи мулкарин иеси, ири феодал, помещик; 2
[yun.] магнетизм (1. магнитдин, гьакӀни бязи затӀар вичел чӀугвадай электрикдин заряд авай симинин хесет; 2
[yun.] магний (кудамаз гужлу экв ийидай лацу ялав хьана кудай, гимишдин-лацу ранг алай, кьезил, кеврек металл; химиядин элемент)
[coğr. addan] магнезия (магнийдин кьел ва окисдикай ибарат лацу порошок).
[yun.] 1. магнит, микьнатӀис; // магнитдин (мес. лепеяр); 2. пер. вичел чӀугунин къуват авай касдин ва я затӀунин гьакъинда
гл. магнитламишун, магнитдин хесет кутун, магнит авун (мес. гьулдан).
гл. магнит кутун, магнитдин хесет кутун, магнитлу авун (мес. компасдин акьраб).
элкъв. магнит акатун, магнит хьун.
прил. хуьс. магнитламишдай.
кил. maqnnitləndirmək.
кил. maqnitlənmək.
прил. магнит квай, магнит галай.
[yun.] магнитофон (электромагнитдин куьмекдалди ванцин сигналар магнитдин лентиниз кхьидай, ва а ванер тикрар хъийидай аппарат)
[yun.] сущ. магнитола (магнитофон ва радио санал алай аппарат).
гл. магнит (са затӀуник квай магнитдин хесет) хкудун.
магнит хкатун, магнитдин хесет амукь тавун.
сущ. 1. мал, мал-къара, къарамал, ири крчар алай кӀвалин гьайван, мес. ккал, гамиш, яц ва мс.; // малдин; маларин; mal əti малдин як; mal həkimi малар
[ər.] сущ. мал (1. метягь, гун-къачун патал тир гьар са затӀ; зегьметдин магьсул; 2. парча (чит, магьут, пек ва мс
кил. mal-qara.
[ər.] мал-девлет, мал-пул, мал, девлет, сервет, амлак, са касдихъ авай вири затӀар (санал).
сущ. мал-къара, ири ва куьлуь крчар алай кӀвалин гьайванар–малар, хпер, лапагар (санал).
кил. maldar.
сущ. кил. малдарвал, мал-къара хуьнуьх.
прил. мал-къара авай, мал-къара хуьзвай.
MAL-MÜLK сущ. рах. мал-мулк, мал, девлет.
мал-пул; кил. mal-dövlət.
[fars.] сущ. 1. кьазбун; кьазбундин луз, палчух (киреж, цемент, накьв ва мс. акахьай); 2. кил. malakeş 2); 3
прил. кьазбундин кӀаникай ядай (мес. кьул).
сущ., прил. маларбан, малариз къуллугъ ийидай (кас).
MALAÇI кил. malakeş 1).
кил. malakeşlik.
сущ. бот. инжилдин сорт.
[yun.] малахит (жуьреба-жуьре куьлуь затӀар авун ва цур къачун патал хаммал хьиз кӀвалахардай экуь-къацу рангунин минерал)
[rus.] малакан (малаканвилин тарикьатдикай тир кас).
сущ. малаканвал (православрин марасимар ва килисадин иеархия кьабул тийизвай христиан мезгьебдин векил, гьа мезгьебдикай тирди)
[fars.] сущ. 1. кьазбунчи, цлар кьазбундай устӀар; 2. малла (кьазбундай алат).
сущ. кьазбунчивал, кьазбунчидин кӀвалах, пеше.
гл. 1. кьазбунун, кьазбун гун, кьазбун ягъун; 2. х.м. гъар гун, гъар алтадун, гъар гана цӀалцӀамарун, кукӀварун (къамбукар); // пер
məch. 1. кьазбуннаваз хьун; 2. х.м. гъар ганваз хьун.
icb. 1. кьазбуниз тун, кьазбуниз гун (мес. цал, кӀвал); 2. х.м. гъар гуз тун, гъар алтадиз тун.