гл. гъамлу хьун, дертлу хьун, гъарикӀ хьун.
прил. рикӀе дерт (тӀал) авай, гьамиша дерт (гъам) чӀугвазвай, дертлуз аквадай; гъамлу, дертлу (мес. руш); гьасретдив ва дердерив ацӀай; гъарикӀ, ккуда
[lat.] сущ. нистатин (антибиотикрин группадикай дарман).
[ər.] сущ. куьгьн. дишегьли.
[ər.] клас. рикӀелай алатун (алудун); nisyan olmaq рикӀелай алатун.
сущ. 1. аламаз (гьечеда, нагъд пул тагана) къачун ва я маса гун; // гьа жуьре къачур затӀ ва я аламаз (гьечеда) къачур ва маса гайи затӀунихъ хгун лаз
[fars.] сущ. кил. neştər.
[fars.] сущ. лишан (1. гел; эсер; güllə nişanı гуьлледин лишан (гел); nişan qoymaq лишан эцигун, лишан авун; nişan vermək лишан гун, къалурун, тӀвар г
сущ. лишанбазвал (кил. adaxlıbazlıq); // лишан гунин (къачунин) кӀвалах; лишанбазвилин (мес. адет).
сущ. лишанчи (1. хъсан лишан (туьш) кьадай, туьш (лишан) кьур чка ядай устӀар; снайпер; 2. воен. цӀай хкадардай яракь гвай ях аскер; // прил
сущ. лишанчивал, хъсан лишан кьунин (ягъунин) устӀарвал; снайпервал.
1. кил. nişan (1,2); 2. сущ. лишан, чешне; 3. сущ. кьенвай касдилай аламай мирас, эвлед, затӀ манада
[fars.] сущ. 1. кил. nişan 2); 2. къаравул, лишан (тфенгдин луьледин кӀуфал жедай); 3. лишан эцигнавай (тунвай, акӀурнавай) чка
гл. 1. лишан авун, лишан эцигун (тун); 2. лишан кутун, тупӀал кутун, тӀвар ягъун; 3. лишан кьун, туьш кьун, лишандиз къачун
кил. nişanlamaq 2).
məch. 1. лишан эцигнваз (авунваз) хьун; 2. лишан (тупӀал) кутунваз хьун, тӀвар янваз хьун.
гл. лишан кутаз тун (гун), тупӀал кутаз тун, тӀвар яз тун.
прил. 1. лишан (тупӀал) кутунвай, тӀвар янвай, адахли; 2. лишан алай; хурал лишан алкӀурнавай (мес. аскер)
прил. лишан алачир, са лишанни (гелни, кьацӀни) алачир.
[fars.] сущ. крахмал; kartof nişastası картофдин крахмал; // крахмалдин.
гл. крахмал ягъун, крахмалдал вегьин (чуьхвей перем ва мс. тӀарамдиз акъвазун патал).
məch. крахмал янваз хьун, крахмал квай це ттунваз хьун.
прич. крахмал янвай, крахмалдал вегьей, крахмал квай це ттур.
прил. 1. крахмал янвай, крахмал алай, крахмалдал вегьенвай, крахмал квай це ттур; 2. крахмал квай.
прил. 1. крахмал ягъун тавур, крахмалдал вегьин тавур, крахмал алачир; 2. крахмал квачир.
[ər.] сущ. 1. рахун (фикир гафаралди лугьунин алакьун); рахунин тегьер; // рахунин (мес. органар); 2
[ər. nitq və fars. ...pərdaz] сущ. хъсан рахаз алакьдай, хъсандиз рахадай, халкьдин вилик экъечӀна рахунал рикӀ алай
[yun.] мед. нитроглицерин (ивидин дамарар гегьеншардай дарман).
[lat.] прил. жив авай, къайи, мекьи (мес. гьава).
[ər.] сущ. векилвал, найибвал.
[fars.] сущ. клас. 1. минет, хагьиш, минетун, мергьямет кӀан хьун; niyaz etmək (qılmaq) нияз авун, минетун, мергьямет кӀан хьун; 2
вучиз? тӀа? ккуьз? вуч себебдалди? (суалдин тӀв.-эв).
[canlı dildə “leysan” şəklində işlənir] сущ. 1. апрель; // апрелдин; niysan yağışı апрелдин марф; 2. апрелдиз къвадай марф; чӀух, юргъ
[ər.] сущ. 1. ният, макьсад, къаст; niyyət etmək (eləmək, qoymaq) ният авун, са кар авунин къастуна хьун; niyyəti yerinə gəlmək (baş tutmaq) ният кьил
[ər.] сущ. низам (1. къайда, тартиб; nizama düşmək низамда гьатун, къайдада гьатун, чкада гьатун; nizama salmaq низамда ттун, къайдада ттун; 2
[ər.] прил. къайда-къанун, низам, къайда.
[ər.] прил. низами (1. дуьзгуьн, тартиблу; тешкиллу, низам ва къайдайриз кӀевелай табий тир; низамлу (мес
гл. низамда ттун, къайдада ттун, къайдадик кутун.
гл. низамда гьатун, къайдада гьатун.
прил. 1. низамда твадай, эцигнавай низам ва къайдаяр хуьн патал тир; 2. тех. механизмдин дуьз кӀвалахун таъмин ийидай, низамда твадай
прил. 1. кил. nizami; 2. низамлу, эцигнавай къайда-къанундиз дуьзгуьн амал ийидай (мес. ученик).
[ər. nizam və fars. ...namə] сущ. са кар кьилиз акъудун патал тайин авунвай къайдаяр; къанун, къарар; са тешкилатдин асул къайдайрин, къанунрин кӀватӀ
прил., нареч. низамсуз (1. къайдасуз, селигъасуз, акахьай (мес. кӀвал); 2. чкӀай, къайдадик квачир; мес
сущ. низамсузвал (1. къайдасузвал, тартибсузвал, селигъасузвал, акахьайвал; 2. къайдасузвал, алаш-булашвал; // къанун ва низамдиз акси гьерекат; nizam
[fars.] сущ. куьгьн. жида (яргъи ттум галай, сухдай кӀвенкӀ алай яракь); // жидадин (мес. хер).
сущ. куьгьн. жида гваз кикӀизвайди; жида гвайди; жида гвай аскер.
гл. жидадив ягъун, жида къекъягъун (эцягъун), жида эцяна тӀвек акъудун.
сущ. къене кӀешнишдин тум тунвай куьлуь, винел пад легъв-син тир, элкъвей кӀалубдин ширинлух; кӀекер (рах
сущ. гъвечӀи дакӀ (такӀ).
сущ. уьлен (марфадин ва мс. яд кӀватӀ хьайи легъв); гъвечӀи вир, вир.