сущ. куьгьн. зинакарвал, шевривал (къанусуз рекьелди жинси алакъада хьунухь).
сущ. инжилдин душабни гъуьр акадарна чрай, кьурурна недай ширинлух (гзафни-гзаф хъуьтӀуьз неда).
[fars.] сущ. 1. алатай девирра: зиндан, мичӀи дустагъхана, къазамат, фур (ччилин кӀаник); // къазамат, дустагъ; 2
[ər.] сущ. зулдан (чатухъандин); zindan kimi зулдан хьтин, гзаф залан.
[fars.] кил. zindançı.
кил. zindançılıq.
сущ. зиндандиз килигдайди, зиндандин къаравул.
сущ. зиндандиз килигдай касдин кӀвалах, къуллугъ.
[fars.] кил. zindan¹.
[ər. sindan və fars. ...xanə] клас. кил. dəmirçixana.
гл. куьгьн. зинданда ттун, къазаматда ттун, дустагъ авун.
məch. зинданда ттунваз хьун, къазаматда ттунваз хьун, дустагъ авунваз хьун.
[fars.] прил. клас. ччан алай, дири.
[fars.] сущ. уьмуьр, яшайиш, майишат, дуланажагъ, диривал.
[fars.] сущ. уьмуьр, диривал, дуланажагъ.
сущ. уьмуьр, диривал, яшайиш, дуланажагъ, майишат; zindəganlıq etmək яшамиш хьун, уьмуьр гьалун, дуланмиш хьун, югъ акъудун
[ər.] сущ. зинет, безег, дамах, ярашугъ; zinət vermək (vurmaq) зинет гун (ягъун), дамах гун, безег гун; özünə zinət vermək а) вичи-вичиз безег гун, да
сущ. зинетчи, безег гудайди, дамахдай кас.
сущ. безег гудай, дамахдай касдин кӀвалах, пеше.
гл. безег гун, дамахун, гуьзелрун.
məch. безег ганваз хьун, дамахнаваз хьун.
гл. безег гун, безег ягъун, ярашугъ гун, мешреб гъун, дамахун.
элкъв. жуваз (вичиз) безег гун, дамахун.
прил. безегар алай (ганвай), дамахнавай; хъсандиз алукӀнавай.
сущ. 1. анат. нугъ. занг, зангар (инсан ва гьайвандин кӀвачин цӀемерин кӀарабар); 2. кил. zingirə.
f.is. кил. zingildəmək.
гл. 1. анцӀ вун, ацӀранцӀ авун, ацӀранцӀун, цӀурун (кицӀи); 2. зинг (зинг-зинг) авун.
qarş. ацӀранцӀар авун, ван-ванце ттуна анцӀ авун, цӀурун (гзаф кицӀери санал, вирида санал).
icb. 1. анцӀ (ацӀранцӀ) ийиз тун (гун), ацӀранцӀ авуниз себеб хьун; 2. зинг-зинг ийиз тун (гун).
сущ. анцӀ, ацӀранцӀ, цӀур (лаш ва мс. акьур ва я азарлу кицӀи акъуддай ван).
сущ. цпицӀрин гъвечӀи кул.
сущ. кулар гзаф гъвечӀи ва ттварар авахьнавай цпицӀар.
[fars.] межд. клас. ай аман, гьайаман, аман, игьтиятлу хьухь (са затӀуникай къакъасарун манада); // zinhar etmək (eləmək) кил
[fars.] сущ. зир, кесре (араб (фарс) хафалагда “и” хаф къалурун патал ачух тушир сесинин кӀаникай тадай кирсеба цӀар хьтин лишан)
[fars.] нареч.: zir-zəbər etmək кӀан пад цавалун, яна чукӀурун, барбатӀ авун; zir-zəbər olmaq кӀан пад цавал хьун, чукӀун, чӀур хьун, терг хьун
зир-зибил (1. гъешемар, шткаяр, гьем-гьуьш, гадардай затӀар); 2. пер. виже текъвер, пис затӀарин (ва я ксарин) гьакъинда
[ər.] союз. вучиз лагьайтӀа, гьикӀ лагьайтӀа, гьадаз килигна манада.
[fars.] сущ. куьгьн. захутӀ, зраб, кӀвачин рехъ.
[ər.] сущ. куьгьн. 1. лежбервал; 2. ник, цан, цанвай затӀ, набатат.
[fars.] сущ. куьгьн. кӀаникай алукӀдай пекер, дегишлух.
сущ. куьгьн. кӀаникай алукӀдай пекер патал виже къведай (мес. парча).
[fars.] сущ. куьгьн. гъилибан, куьмекчи.
[fars.] сущ. 1. куьгьн. мархъун (хьелдикай, гапурдикай ва мс. хер ийидай яракьрикай жув хуьн патал ракьун чилиникай авур алукӀдай затӀ; кьеркь (яцӀу х
ZİREHDƏLƏN прил. воен. бронядай тӀвек акъуддай, бронядай тӀеквен акъудна а патаз алатдай (мес. туп, гуьлле)
f.is. кил. zirehləmək.
гл. бронироватун, бронядалди кӀевун.
f.is. кил. zirehlənmək.
məch. 1. куьгьн. мархъун (ва я кьеркь) алукӀун (кил. zireh 1); 2. бронядалди кӀевнаваз хьун, винел броня чӀугунваз хьун (кил
прич. кил. zirehli 1).
прил. 1. куьгьн. мархъун (ва я кьеркь) алай, мархъун (ва я кьеркь) алукӀнавай (кил. zireh 1); 2. броня алай, бронядалди кӀевнавай (zireh 2); zirehli m