SÖHBƏTÇİ прил. эхтилатчи, эхтилат авунал рикӀ алай, хъсан эхтилатар гвай, эхтилат ийиз алакьдай (мес
сущ. эхтилатрал гзаф рикӀ алай, хъсан ихтилатар гвай касдин хесет, ихтилатрал гзаф рикӀ хьунухь.
icb. 1. акъадариз тун, акъадариз гун (ппек, цвал ва мс.); цвалар (кваквар) ахъайиз тун (яргъандин, гуьлуьтдин ва мс
гл. 1. чукӀурун, уьцӀуьрун, чӀурун; divarı sökmək цал чукӀурун; 2. чукӀурун, пайи-паяр авун (мес. машин, сят); 3
прил. 1. чкӀа(нва)й, уьцӀе(нва)й, чкӀанвай гьалда авай (мес. пару, къав); // сущ. чкӀай, аватай, акъахай чка (цлан, къавун чӀередин ва мс
гл. 1. цӀвалар ахъа хьун; акъахун (цвайи, храй чка); 2. məch. чукӀурнаваз хьун, чкӀанваз хьун; // пер
сущ. 1. цвалар (гъалар) ахъа хьайи чка, акъахай чка (ппекинин ва мс.); 2. чукӀурнавай затӀунин паяр, ханвай кӀусар (мес
гл. кьаз (гьарнихъ) ялун, акъажун.
гл. 1. туьхуьрун, элуьхъарун, хкадрун (мес. цӀай, пӀапӀрус, лампа); işığı söndürmək экв туьхуьрун; 2
сущ. прил. хуьс. (кузвай цӀай, экв ва мс.) туьхуьрдай, элуьхъардай (алат, прибор ва мс. затӀар).
məch. туьхуьрнаваз хьун (цӀай, экв ва мс. кузвай затӀ).
гл. 1. туьхуьн(ун), элуьхъун, хкахьун (мес. цӀай, экв); 2. экв атӀун (мес. гъетерин); ulduzlar sönməmiş гъетер аламаз, цава гъетер амаз, экуьнахъ фад;
прил. 1. элуьхъзавай хьтин, усай, зайиф, буьркьуь (пер.); sönük işıq буьркьуь экв; 2. пер. ччан алачир хьтин, рангар атӀай, мийитдин хьтин (мес
сущ. 1. элухъзавай хьтин, усай затӀунин гьал (кил. sönük 1); 2. пер. руьгьсузвал; марагъсузвал, кьетӀен са иервал тахьунухь, зайифвал; усайвал (мес
кил. söküntü 2).
[ər.] кил. ekzema.
кил. ekzemalı.
[ər.] сущ. савда, гун-къачун, маса къачуз-маса хгун, алвер; sövdə etmək савда авун, маса къачуз-маса хгун, алвер авун
[ər. sövdə və fars. ...gər] сущ. куьгьн. савдагар (парчайрин алвер ийидай кас, тажир, парчайрин туьквендин иеси)
сущ. куьгьн. савдагарвал, савдагардин кӀвалах, пеше; парчайрин алвер авун.
1. f.is. кил. sövdələşmək; 2. пер. савда хьунухь; виликамаз (чинеба) гафар (гаф-чӀал) сад авун (хьун), разивилиз атун
гл. куьгьн. савдадал (алвердал) разивилиз атун; разивал къачун, рази хьун.
[ər.] сущ.: sövq etmək а) вилик кутуна гьалун, гъун, тухун, вилик гъун; б) желб авун, мажбур авун, худугун, себеб хьана са нетижадал акъудун
[ər.] сущ. кил. instinkt.
[ər.] сущ. севт, ван; аваз.
[ər.] куьгьн. кил. fonetika.
сущ. 1. даях; агалтдай (агалддай) чка (затӀ); кьуна (гъил, кьуьнт ва мс. яна) акъваздай чка; агалдун (агалтун, кьуьнт ягъун) патал гьар жуьре затӀ; 2
нареч. са затӀунихъ агалтнавай гьалда, агалтна.
гл. агалдун; акӀурун; агудун, игисун (мес. стол цлав); belini divara söykəmək далу цлахъ агалдун.
сущ. 1. далу (стулдин, дивандин, скамейкадин ва мс. далу агалддай кьакьан пай); 2. пер. далу, даях, куьмек, арха
гл. 1. агалтун (цлахъ, тарцихъ ва мс.); 2. пер. далу агалдун, далу кутун, ихтибар авун; бинеламиш хьун; 3
гл. лугьун; гъавурда ттун, ччирун, хабар гун.
нареч. вичи-вичикди лугьуз-лугьуз, рахаз-рахаз, луькӀуьниз-луькӀуьниз, бурбуриз-бурбуриз.
1. элкъв. вичи-вичикди са вуч ятӀа лугьун, рахун, луькӀуьнун, шикаят авун; мурмурун, бурбурун; 2. məch
qarş. (сад-садав) рахун, луькӀуьнун, ихтилатун, санал меслятун.
icb. лугьуз тун (гун), лугьуниз мажбур авун; луькӀуьрун, рахурун; рахаз тун (гун), ахъайиз тун (мес. мах)
гл. экъуьгъун; // ахмурун, писрун.
сущ. бот. цӀвелин ттар, цӀвел (нугъ. чӀвелин ттар, чӀвел) // цӀвелин; söyüd ağacı цӀвелин ттар.
сущ. бот. жегьре ва я лацу цуьквер ва гуьтӀуь пешер жедай гьамиша къацу са кул (хъач).
прил. цӀвелин ттарар авай, къерехар тирвал цӀвелин ттарар экъечӀнавай (мес. рехъ, хвал, багъ).
сущ. цӀвелин ттарарин кӀапӀал, цӀвелин ттарар авай чка, цӀвел (нугъ. чӀвел).
qarş. экъуьгънаваз хьун, экъуьгъун къачун; // ахмурнаваз хьун.
сущ. экъуьгъун; экъуъгъун квай налайих, кубут, харчи гаф(ар); söyüş söymək экъуъгъун квай налайих, кубут, харчи гаф(ар) лугьун, экъуъгъун
SÖYÜŞCÜL прил., сущ. экъуьгъиз вердиш кьунвай, сивел экъуьгъун алай, гзаф экъуьгъдай, сив харчи (кас)
кил. söyüşçü.
qarş. сада-садаз экъуьгъун, экъуьгъунар авун, сада-садаз налайих, кубут, харчи гафар лугьун.
сущ. 1. гаф; sözün mənası гафунин мана; söz sözü gətirər. Ata. sözü гаф гафуни гъида; 2. чӀал; гафар; рахун; речь; // чӀалан, гафарин, рахунрин (мес
сущ. гафар-чӀалар, рахун, гаф, авачир гафар, наразивал.
1. эхтилат, гафар, рахазвай гафар; 2. кил. söz-sov.
прил., сущ. гаф (ишара, метлеб) фад кьатӀудай, фад гъавурда гьатдай, ариф (кас).