SÖNMƏK
гл. 1. туьхуьн(ун), элуьхъун, хкахьун (мес. цӀай, экв); 2. экв атӀун (мес. гъетерин); ulduzlar sönməmiş гъетер аламаз, цава гъетер амаз, экуьнахъ фад; 3. пер. туьхуьн, секин хьун, тӀимил хьун, зайиф хьун (мес. къал); ** çırağı sönmək кил. çıraq; mum kimi sönmək кил. mum (mum kimi ərimək); ocağı sönmək гум атӀун, кӀвал чӀур хьун, хзан чукӀун.