f.is. кил. yadlaşmaq.
гл. яд хьун, къвердавай яргъаз хьун, къакъатун; мукьвавилин алакъаяр амукь тавун.
сущ. ядвал, яд хьунухь, ччаравал.
сущ., прил. яд уьлкведай тир, яд уьлкведин, ччара уьлкведин (кас).
[rus.] сущ. спорт. ядро.
прил. ччара (яд) уьлкведай тир, ччара (яд) уьлкведин эгьли тир.
сущ. 1. гъери; inək yağı калин гъери; zeytun yağı зейтундин гъери; əridilmiş yağ цӀурай гъери, чӀем; şit yağ (kərə) шит гъери, дуьдгъвер; // гъеридин;
сущ. 1. гъери ва вирт, гъерини вирт; 2. пер. гзаф дадлу, лезетлу затӀ; ** yağ-bal içində yaşamaq гъеридинни виртӀедин къене яшамиш хьун, бул-буллухдик
сущ. гъерини ниси, къене гъерини ниси ттур лаваш, фу ва мс.
сущ. рах. кил. yağ (yağlı boya).
прил. 1. гъеридиз (чӀемедиз) ухшар, гъери хьтин; 2. ягъадиз ухшар, ягъ хьтин.
сущ. нугъ. къвал (марф, жив).
кил. yağabənzər.
кил. yağıntı.
кил. yağıntılı.
сущ. хуьс. ягъ (гъери) ччара ийидай, ягъ (гъери) хкуддай прибор.
сущ. тех. ягъ ччара ийидай прибор (бязи машинра).
сущ. хуьс. гъери хкуддайди, гъери ядайди, гъери кьадайди.
сущ. гъеричи, гъери кьадай ва я гъери маса гудай кас.
сущ. гъеричивал, гъери кьунин кар, гъери кьун.
сущ. 1. ягъадин къаб, ягъ цудай къаб; 2. гъери твадай къаб, гъеридин къаб.
məch. 1. къуниз себеб хьун, къуниз мажбур авунваз хьун, къурнаваз хьун; 2. къурнаваз хьун, авахьун, аватун (гьар патахъ, гзаф кьадар)
icb. 1. къурун; къуниз мажбур авун; külək qar yağdırdı гару жив къурна; 2. ара датӀана гун (мес. суалар); güllə yağdırmaq гуьллеяр къурун; 3
сущ. ягъи, душман; // yağı kəsilmək душман хьун; yağısı yarılmaq гзаф кичӀе хьун, рикӀ аватун, лекь пад хьун
сущ. ягъивал, душманвал.
1. сущ. марфар гзаф хьунухь; къвал, чӀимел(вал); 2. прил. чӀимел, къвал авай, марф авай.
сущ. къвал, марф, жив, хар.
прил. къвал авай, чӀимел (мес. йис).
сущ. бот. иван-чай, кипрей.
сущ. юкьван кӀарабдин винел арадал къведай, геж сагъ жедай хер (мес. ламран далу хъуьрери тӀушунна жедай)
гл. хер хьун (гзаф гуьцӀ хьуникди).
гл. хер авун, хер хьуниз себеб хьун (гзаф гуьцӀ хьуникди).
прил. хер алай, гзаф гуьцӀ хьуникди далудал хер хьанвай (мес. балкӀан).
сущ. марф; къвал; yağış yağmaq марф къун; // марфадин; yağış damlası марфадин стӀал; ** yağış kimi марф хьиз (булвал, гзафвал манада); yağışdan çıxıb
f.is. кил. yağışlamaq.
гл. марф къун, марф акатун, марф къваз авалун.
прил. марф авай, марф къвазвай, чӀимел (мес. гьава).
сущ. 1. марф, къвал, чӀимелвал; 2. кил. yağmurluq 2).
сущ. метеор. марф алцумдайди (прибор).
1. прил. марф авачир, марф къван тийир, кьурагь (мес. гад); 2. нареч. марф авачиз.
сущ. марф авачирвал (тахьунухь), марф къун тавун; марф (къвал, чӀимелвал) авачир гьал (везият); кьурагьвал
кил. yağdan.
f.is. кил. yağlamaq.
гл. 1. ягъ ягъун, ягъ алтадун (гуьцӀун), ягъ чӀугун, ягъламишун; tüfəngi yağlamaq тфенгдиз ягъ ягъун; 2
məch. ягъ янваз (гуьцӀнаваз) хьун, ягъламишнаваз хьун.
гл. ягъ ягъун, ягъадай кьацӀурун.
гл. 1. ягъ янваз хьун, ягъламиш хьун; 2. ягъада гьатун, ягъадай хьун, ягъадай кьацӀун (мес. гъилер, пекер); 3
1. icb. ягъ яз (гуьцӀиз) тун (гун); 2. ягъадай кьацӀурун.