прил. 1. варлу; гзаф мал-девлет (сервет) авай; девлетлу (мес. уьлкве, кас); 2. бул, гегьенш; 3. гзаф гуьзел, гьайбатлу, иер, чӀагай, мубаф (мес
прил. 1. варлу ийидай, девлетлу ийидай, девлет артухардай; 2. хуьс. дагълух жинсерин файдалувал, къимет (ери) артухруниз къуллугъ ийидай
məch. 1. варлу авунваз хьун, амадайни девлетлу авунваз хьун; 2. артухарнаваз хьун, гужлу авунваз хьун
гл. 1. варлу авун, девлетлу авун; ölkəni zənginləşdirmək уьлкве варлу авун; 2. артухрун, гзафарун (мес
гл. 1. варлу хьун, девлетлу хьун, мал-девлет артух хьун; 2. пер. чирвилер артух хьун; гьар са жигьетдай вилик фин, инкишаф авун; камил хьун
сущ. 1. варлувал, девлетлувал; чӀехи девлетар, мал девлет, мал-мулк ва мс. чӀехи имканар хьунухь; // мал-девлетдин, пулунин булвал; 2
прил. зенг алай, зенг авай (мес. сят).
кил. zəngvari.
[fars.] сущ. Азербайжандин классик музыкада: 12 асас мугъаматдикй сад; // гьар са манидардиз хас тир кьве къунши тондин фад-фад тикрар хьуникай арадал
прил. зенг хьтин, зенгиниз ухшар, зенгинин кӀалуб авай.
сущ. зенг ядайди, килисадин зенг ядай кас.
[ər.] сущ. 1. гиман, игьтимал, къетӀи тушир фикир, зенд; zənn etmək (eləmək) зенд авун, гиман авун, игьтимал авун, фикирун; zənnimcə зи фикирдалди (иг
[fars.] сущ. зар (нарддин).
[fars.] сущ. клас. зар (1. къизил; 2. къизилдин яд ва я къизилдин руг; zər vurmaq зар ягъун; zər kağız зар алай (винел зардин яд ва я руг чӀугунвай) ч
[fars.] кил. zərbaf 2).
[fars.] сущ. зар-зиба (1. дамах гвай, безегар алай ппек, багьа парча; 2. къизил-гимиш, жавагьирар, багьа затӀар)
прил. зар-зиба алай, дамах гвай, безегар алай пекер алай, чӀагай, тӀарам.
[fars.] сущ. безег, дамах, ярашугъ, тӀарамвал, чӀагайвал.
[fars.] сущ. бот. кирказон (дуьз ва алчуд жедай тан авай, дувулрик ва пешерик зегьер квай са набатат)
[ər.] сущ. 1. ягъун; ağac zərbi кӀарасдив (кӀарасдин) ягъун; // zərbə düşmək гужа гьатун; 2. zərblə нареч
[fars.] сущ. зарбаф (1. бафта, гилебатун, зар алай парча храдай устӀар; 2. зар алай парча, къизил ва я гилебатун галай парча, гьа парчадикай цвайи ппе
прил. 1. зарбаф алай; 2. зарбафдикай цвайи; винел къизил ва я гилебатундал кӀвалахнавай, зар алай.
[ər. zərb və fars. dəst] сущ. 1. гъилин гуж, къуват; 2. пер. гьунар, гуж, алакьун.
[ər.] сущ. 1. ягъун; çəkic zərbəsi кӀутадин ягъун; yumruq zərbəsi гъутувди (гъутун) ягъун; zərbə endirmək (çalmaq, vurmaq) а) са затӀунивди кӀевиз ягъ
прил., сущ. куьгьн. кӀвенкӀвечи; zərbəçi briqada кӀвенкӀвечи бригада.
сущ. кӀвенкӀвечийрин санал гьерекат.
клас. кил. zərbaf 2).
прил. муз. зарбдалди ядай, гатана ядай (мес. далдам).
прил. 1. кил. zərbəçi; 2. гзаф еке метлеб авай, гежарна виже текъвер (мес. тапшуругъ).
[ər. “zərbat”dan – zərbələr] сущ. куьгьн. ягъун, хер.
[ər. zərb və fars. ...xanə] сущ. металлдин пул атӀудай чка, девлетдин кархана.
кил. zərbdəst.
[ər.] сущ. мисал хьиз лагьанвай машгьур гаф, халкьдин гаф, бубайрин гаф (мисал); zərbi-məsəl olmaq мисал хьун, мецера мисал хьиз кӀвалахарун
кил. zərbəli¹.
[ər.] кил. zərbi-məsəl.
сущ. нугъ. хъипи нуькӀ, виргъи.
[fars.] прил. клас. хъипи.
[fars.] сущ. 1. цӀвегь, кӀвегь, чӀвегь (къатухдикай, атӀай некӀедикай, ниси кьадамаз хкатдай хъипи, цуьруьхуьм яд); 2
[fars.] сущ. хъипи машмаш (ттар ва емишар).
сущ. нугъ. газар, казар.
сущ. зоол. ири лувар квай гъед.
[fars. əfsanəvi şəxsiyyət olan Zərdüştün adından] прил., сущ. зардушт диндиз талукь тир (кас); цӀайперес
ZƏRDÜŞTLÜK сущ. къадим Азербайжан, Иран ва Юкьван Азиядин халкьарин дин (а диндин лап кьетӀен хсусият дуьньяда кьве къуватди - хийир ва шерди гьамиша
сущ. хуьс. сим ва мс. затӀ атӀун, гьакӀни ифей ракь кьун патал хех.
[fars.] прил. клас. шаир. къизил алахдай, къизил чукӀурдай.
[fars.] сущ. куьгьн. виликра дакӀарай авадардай кьве хилен (вахчегдиз ухшар) зархара, цуьквер алай, куьлуь буьруьнждин пулар алай перде
[ər.] сущ. зарар, зиян; zərər çəkmək зарар чӀугун, зарарда гьатун, зарар хьун; zərər dəymək зарар галукьун, зиян хьун, зиян чӀугун; zərər etmək зарар
[ər. zərər və fars. ...didə] прил., сущ. зарар чӀугур(ди), зиян акур(ди), хасаратвал акур(ди) (мес. кас, девлет); zərərdidə olmaq зарар чӀугун, зиян а
прил. зарарлу (1. зарар авай, зарар гудай, зиян авай (мес. фикир, пепе); 2. зарардиз, зиян хьуниз себеб жедай, эхир зарардалди куьтягь жедай)
сущ. зарарлувал, зарарлу затӀунин хесет (ери).