сущ. зоол. ири лувар квай гъед.
[fars. əfsanəvi şəxsiyyət olan Zərdüştün adından] прил., сущ. зардушт диндиз талукь тир (кас); цӀайперес
ZƏRDÜŞTLÜK сущ. къадим Азербайжан, Иран ва Юкьван Азиядин халкьарин дин (а диндин лап кьетӀен хсусият дуьньяда кьве къуватди - хийир ва шерди гьамиша
сущ. хуьс. сим ва мс. затӀ атӀун, гьакӀни ифей ракь кьун патал хех.
[fars.] прил. клас. шаир. къизил алахдай, къизил чукӀурдай.
[fars.] сущ. куьгьн. виликра дакӀарай авадардай кьве хилен (вахчегдиз ухшар) зархара, цуьквер алай, куьлуь буьруьнждин пулар алай перде
[ər.] сущ. зарар, зиян; zərər çəkmək зарар чӀугун, зарарда гьатун, зарар хьун; zərər dəymək зарар галукьун, зиян хьун, зиян чӀугун; zərər etmək зарар
[ər. zərər və fars. ...didə] прил., сущ. зарар чӀугур(ди), зиян акур(ди), хасаратвал акур(ди) (мес. кас, девлет); zərərdidə olmaq зарар чӀугун, зиян а
прил. зарарлу (1. зарар авай, зарар гудай, зиян авай (мес. фикир, пепе); 2. зарардиз, зиян хьуниз себеб жедай, эхир зарардалди куьтягь жедай)
сущ. зарарлувал, зарарлу затӀунин хесет (ери).
прил. зарарсуз, зарар авачир, зиян авачир; зиянсуз.
məch. зарарсузарнаваз хьун.
прич. зарарсузарнавай, зарарсуз гьалдиз гъанвай (мес. мина).
f.is. кил. zərərsizləşdirmək.
гл. зарарсузрун, зарарсуз гьалдиз гъун, зарар гудай имкандикай магьрум авун.
f.is. кил. zərərsizləşmək.
гл. зарарсуз хьун, зарар гуз тежер гьалдиз атун.
сущ. зарарсузвал, зарарсуз затӀунин гьал (хесет).
сущ., прил. зарар гудай (пепе, гьайван ва мс.).
[ər.] сущ. 1. конверт, пакет; 2. куьгьн. къене затӀ ттвадай къаб, футляр (мес. сятдин).
[ər.] сущ. грам. наречие; zaman zərfi вахтунин наречие; miqdar zərfi кьадардин наречие; yer zərfi чкадин наречие
нареч. къене, вахтунда; üç gün zərfində пуд йикъан къене; bir il zərfində са йисан къене.
сущ. грам. обстоятельство (мес. предложенида кар жезвай чка, тегьер, вахт ва я себеб къалурдай гаф).
[fars.] сущ. заргар; // заргардин.
сущ. заргарвал, заргардин кӀвалах, сенят.
сущ. зархара, диба (зар алай, цӀарцӀар гудай пекдин парча).
гл. куьгьн. зархарадин перде ягъун (авадарун, куьрсарун).
прил. зархара алай.
[ər.] прил. зериф (1. хъуьтуьл, векъи тушир (мес. йис, гъилер); кьелечӀ якӀарин, шуькӀуь (мес. беден); гзаф кьелечӀ пеш жедай (мес
[ər. zərif və fars. ...anə] прил. зериф, хъуьтуьл (мес. рафтар, гаф).
гл. зериф авун, зериф гьалдиз гъун.
сущ. зериф хьун; шуькӀуь хьун; кьелечӀ хьун.
сущ. зерифвал (1. гуьзелвал, иервал (мес. ванцин); 2. зайифвал).
прил. зериф йис алай, хъуьтуьл йис алай (мес. хеб).
кил. ziriş(k).
[fars.] сущ. зар алай (багьа) ппек, къизилдин безег.
прил. хъипи лувар авай, лувар хъипи.
1. прил. зар алай, зардал кӀвалахнавай, винел зар чӀугур (мес. парча, жилд); 2. сущ. зар алай парча.
кил. zər-zibalı.
сущ. зарлувал, зар алай затӀунин ери.
[fars.] сущ. клас. къизилдин (зардин) нехишар алай, къизилдалди (зардалди) дамах ганвай (нехишар янвай, чӀагурнавай, мес
[fars.] 1. прил. къизилдин целди янвай лишан (нехиш) алай, къизилдин (зардин) лишан алай; 2. сущ. зар авай, нехишар алай парча ва гьахьтин парчадикай
[ər.] сущ. зерре (са затӀунин лап гъвечӀи пай); zərrə qədər (də), bir zərrə qədər кил. bir zərrə; bir zərrə а) са зерре, са тӀимил, жизви кьадар; б) с
нареч. зерре-зерре, тӀимил-тӀимил.
[ər. zərrə və fars. ...bin] сущ. лупа, булур (затӀар екез къалурдай кьве патайни ва я са патай юкь экъис хьайи элкъвей шуьше); микроскоп
нареч. зерре кьванни, зерре кьадар, тӀимил хьайитӀани; гьич, асла, эсиллагь.
сущ. лап гъвечӀи зерре, зерредин лап гъвечӀи (куьлуь) пай.
сущ. нугъ. гъвечӀи затӀар кьун, атӀун ва я куьткуьнун патал хех.
гл. зерреяр хьун, лап куьлуь паяриз ччара (пай) хьун.
прич. зерреяр хьайи, лап куьлуь паяриз ччара (пай) хьайи.