гл. ван акъудун, ваниз тун; ягъун; sazı səsləndirmək чуьнгуьр ягъун.
гл. 1. ван акъудун, ванун; // ван акъатун, ван атун, ван хьун; 2. эверайдаз жаваб гун, ван хкажун.
1. qarş. сада-садаз эверун, сада-садал ван элягъун; ван-ванце ттун, ванер акъудун (гзафбуру санал); 2
SƏSLİ-KÜYLÜ кил. səs-küylü.
1. нареч. ван (акъуд) тавуна; чуькьни (куьтӀни) тийиз, кисна (мес. ацукьун); // аста(даказ), яваш(даказ); 2
1. прил. ван алачир (авачир), секин (мес. йиф, хуьр); 2. нареч. ван тавуна, секиндиз.
сущ. ван (акъуд) тавуна, секиндиз (мес. ацукьун).
сущ. ван авачирвал (алачирвал), са ванни авачир (алачир) гьал, секинвал.
сущ., прил. хуьс. ван кьадай (аппарат) (мукьвал жезвай самолётдин, цин кӀаникай фидай луьткведин ва мсб
сущ. сес гун, сес гунуг (хкягъунра ва я са месэла коллективдаказ гьял авун патал сес гун, сес гана жуван (вичин) фикир чирун, сес гана хкягъун ва я са
сущ., прил. хуьс. ван кхьидай (прибор) (рахунрин, музыкадин ва мс. ванер лентадиз ва пластинкадиз кхьин патал аппарат)
[ər.] сущ. сталжем, стӀалжем (гзаф мекьи хьуникди арадал къведай тухулдин-лацу жигердин тӀал- азар).
[ər.] сущ. 1. ччин; винел пад; ччин пад; къеце пад (ччилин, цин, кьулунин ва мс.); 2. мат. геометриядин тело маса телодикай ва я къецепатан пространст
[ər.] прил. 1. ччиниз талукь тир; винел патан, ччинин; 2. пер. гьакӀ винелай тир, гьакӀан винел патан, дериндай тушир, даяз, кьери; // нареч
гл. мана (метлеб) агъуз авун (манадиз зарар гана простойламишун, адан метлеб агъуз авун).
[ər.] сущ. цӀар (текстдин са цӀар).
прил. 1. цӀарцӀин (цӀарарин, са ччинин) кӀаникай жедай, ийидай, эцигдай (мес. къейд, ишара); 2. пер. чинебан, къаб алай (мес
сущ. цӀарцӀин кьил, абзац (амай цӀарарилай жизви эрчӀи патахъ къакъудна хьиз цӀарцӀин виликай тадай буш чка)
[ər. sətir fars. bə.. bitişdirici ] прил. цӀарба-цӀар, гьар са цӀар чарадаказ, цӀар-цӀар (мес. элкъуьрун)
[ər.] прил. цӀарба-цӀар, гьарф-гьарфуниз, гьарфба-гьарф; sətri tərcümə цӀарафда авай гафар гьана авайвал сад-сад са чӀалай маса чӀалаз элкъуьруникай и
[ər.] прил. куьгьн. кӀевдай; айибар кӀевдай (чуьнуьхдай).
клас. кил. savayı.
клас. кил. savab.
[ər.] сущ. 1. дережа (цин ва я мс. затӀунин хкаж хьунин, вилик финин, кьадардин ва мс. дережа); bilik səviyyəsi чирвилерин дережа; 2
[ər.] сущ. 1. сяй(и), алахъун, жегьт; səy etmək (eləmək) сяйи авун, вири къуват эцигна алахъун, гьавалат хьун, жегьт авун (са кар кьилиз акъудун патал
[ər.] сущ. сиягьат (тайин са макьсадалди яхдиз ва я улакьдаваз яргъал чкайриз, уьлквейриз къекъвез фин); səyahət etmək кил
сущ. сиягьатчи, экъвераг (сиягьат ийизвай, сиягьатдиз экъечӀнавай, къекъвезвай кас).
[ər. səyahət və fars. ...namə] сущ. сиягьатчиди вичиз акур, вич къекъвей чкайрикай кхьенвай улуб ва мс
кил. səyrimək.
гл. 1. гьалун, кьудал(ди) гьалун (балкӀан); 2. лув гуз тун (къушарив).
прил. 1. сяйи идидай, жегьт ийидай, алахъдай (мес. ученик); 2. гзаф алахъна, инаддалди, бажит яз авур
гл. юзун, зурзун (хъиляй ва я мс. гьиссерикай ччинин якӀар, сив, хъуькъвер, нерин хилер, пӀузарар ва мс
[ər.] сущ. клас. гъуьрчехъан.
[ər.] кил. səyahətçi.
сущ. сайягьвал (сиягьатчи хьунухь, сиягьатдиз экъечӀун).
[ər.] прил. авахьна фидай, авахьдай.
[ər.] прил. 1. гьерекат ийидай, къекъведай; гьамиша са чкадал алачир, са чкадал акъваз тийир (мес. цава авай гъетер); 2
[ər.] кил. planet.
[fars.] прил. лайих, кьур, кутугай.
[yun.] сущ. сфера; шараит.
[yun.] прил. элкъвей, шар (гирда) хьтин, шардин кӀалуб авай, шардиз ухшар; сад хьиз гедев, керкил.
сущ. сфинкс (къадим Египетда къванцикай расай, ширдин беден алай, инсандин (ва я гьайвандин) кьил галай къатканвай ширдин тимтал)
[yun. schema-şəkil, surət] схема (1. са затӀунии система, къурулуш, туькӀуьр хьунухь, паярин алакъавал къалурдай цӀарарин шикил, чертёж; мес
[yun.] прил. 1. схемадалди тир, схемадин; схемадин шикилда къалурнавай (мес. карта); 2. схематик (тир), умуми шикилда, лап простойдаказ, куьрелди къал
сущ. схематиквал (кил. sxematik 2).
[yun.] схематизм (шаблон тирвал); схематиквал.
1. схоластикадин терефдар; схоласт (кил. sxolastika 1); 2. схоластикадалди машгъул тир кас (кил. sxolastika 2)
[yun.] прил. 1. схоластикадиз талукь тир; схоластикадин (кил. sxolastika 1); 2. пер. формальный, гьакӀан винелай тир; гьакъикъи манадикай магьрум тир
[lat. scholasticus, əsli yun. shole-məktəb] прил. схоластика (1. юкьван виш йисарин девирдин идеалист философиядин умуми тӀвар; 2