BÜRÜNCƏKLİ

sif. Bürüncək geymiş, üzərinə bürüncək salmış, bir şeyə bürünmüş.

Антонимы

  • BÜRÜNCƏKLİ BÜRÜNCƏKLİ – ÇILPAQ Tüstü bürüncəkli qara saçında; Üzünü xəmirlə oxlov ağardır (Abbasağa); Buradan çılpaq bir balaca qız çıxdı (S
BÜRÜNCƏK₁
BÜRÜNDÜRMƏ

Значение слова в других словарях