BAŞLICA


1. sif. Ən əsas, ən mühüm, ən ümdə. Başlıca səbəb. Başlıca məsələ. Başlıca işlər irəlidədir.
2. zərf Əsasən, ən ziyadə, ən çox, ən əvvəl.
Onun başlıca məşğul olduğu iş – yazıçılıqdır.

Синонимы

  • BAŞLICA əsas — ümdə — mühüm
BAŞLI-BAŞINALIQ
BAŞLIQ₂

Значение слова в других словарях