BALDIRIAÇIQ

sif.zərf dan.
1. Qıçları açıq, örtülməmiş, çılpaq; tumanı gödək.
O da başıaçıq, baldırıaçıq yığıb 24 uşağı cərgə ilə düzüb təlim verir. C.Cabbarlı.
[Qara kişi:] Bu baldırıaçıq gəzməyi nə vaxtdan çıxartmısınız? Ə.Əbülhəsən.

// Lüt, səfil.
2. məc. Utanmaz, həyasız.
BALDIRĞANLIQ
BALDIRLAMA

Значение слова в других словарях