BANDÁJ

[ fr. ]
1. Qarnın divarlarını normal vəziyyətdə saxlamaq üçün elastik kəmər, bağ.
İdmanda zədələnmə hallarının qarşısını almaq üçün ən yaxşı qoruyucu vasitələr: sipərlərdən, maskalardan, bandajdan istifadə edilməsindən, oynaqların bintlənməsindən ibarətdir. Babayev.

2. tex. Vaqon, yaxud parovoz təkərlərinin üzərində qoruyucu polad çənbər.
Uşaqlar qatarın yanınca gedərək əllərindəki uzundəstəli çəkiclə çarxları vurur və səslərinə diqqətlə qulaq asırdılar; kəskin cingiltili səs çarxda bandajın olmadığını göstərir. (Qəzetlərdən).

Синонимы

  • BANDAJ kəmər — bağ
  • BANDAJ bandaj bax toqqa
BÁNDA
BANDAJÇI

Значение слова в других словарях