BAĞARA

is. məh.
1. bax tağalaq.
2. Dayaz quyulardan dol ilə su, neft çəkmək üçün qurğu.
Babası … [Araza] öz cavanlığından, fəhləlik həyatından söz açıb deyirdi: – Səhərdən axşama qədər atı bağaraya qoşub, neft çəkərdim. A.Şaiq.
Yaxşı yadımdadır o dol, bağara; Hərlənib neft çəkən gözü bağlı at. M.Rahim.

BAĞANCANAQ
BAĞAT

Значение слова в других словарях