BAŞIDAŞLI
прил., сущ. рах. бедбахт, бахтсуз, айса, язух, мазлум (гагь-гагь къаргъишдин, туьнбуьгьдин чкадални лугьуда).
sif. və is. dan. Bədbəxt, başıbəlalı, biçarə, yazıq, məzlum (bəzən qarğış, məzəmmət yerində işlənir)
Полностью »I прил. несчастный, злосчастный, жалкий, горемычный; Başıdaşlı yetimlər несчастные сироты II сущ. горемыка, мученик, мученица
Полностью »BAŞIDAŞLI – XOŞBƏXT Ay başıdaşlı kişi, dinmə, uşaqdır, uşağım (M.Ə.Sabir); Xoşbəxt həyat onu sevindirirdi
Полностью »