BAŞIDOLU

прил. рах. 1. кьиле затӀ авай, кьил ацӀай, гъавурдик квай, акьуллу, фагьум авай, макьу; 2. пер. мест, пиян, кефли.
BAŞIDAŞLI
BAŞIDÜMÜK

Значение слова в других словарях