BİABIRÇILIQ
сущ. беябурчивал, русвагьвал, регъуь жедай гьал.
i. shame, disgrace, infamy, ignominy; ~ etmək to behave indecently / disgracefully / outrageously
Полностью »BİABIRÇILIQ [Nəsirov:] Bərbərzadə, elə etmək lazımdır ki, bu biabırçılıq kütlənin içərisinə yayılmasın (S
Полностью »сущ. позор, бесславие, постыдность; biabırçılıq etmək повести себя непристойно, заскандалить
Полностью »is. indécence f ; gravelure f ; obscénité f ; ~ etmək commettre des indécences
Полностью »is. Rüsvayçılıq, rəzalət, utanılacaq hal. Bu nə biabırçılıqdır? – [Nazlı xanım:] İndi, Nəcəf bəy, sən də bizim biabırçılığımıza razı olma! Ə
Полностью »