f. 1) ədalətsiz; 2) zülm, əziyyət; 3) fəryad, fəğan; 4) qanunsuz.
f. 1) ədalətsiz; 2) zülm, əziyyət; 3) fəryad, fəğan; 4) qanunsuz.
[fars.] бидад (1. зулум, азаб, азият; bidad etmək (eləmək) бидад авун, зулум авун; 2. пер. амансуз, регьимсуз)
Полностью »I сущ. 1. жестокость 2. муз. оборот в мугаме “Умаюн”, выражающий грусть II прил. перен. жестокий, безжалостный, бессердечный; bidad etmək (eləmək) муч
Полностью »[fars.] 1. Zülm, əzab, əziyyət. □ Bidad etmək (eləmək) – zülm etmək. Xublar kim bu qədər könlümə bidad eylər; Bir usanmaz çəkə əl, dil dögümüş, ahən i
Полностью »