BİE’TİBAR
f. və ə. etibarsız.
BİE’TİBAR
f. və ə. etibarsız.
sif. [fars. bi… və ər. etibar] Etibarsız. Bietibar adam. – [Rüstəm bəy:] Məhərrəm, sənin axırın niyə belə bietibar oldu? N
Полностью »прил. ненадёжный, неблагонад ёжный, не заслуживающий доверия. Bietibar adam ненадёжный человек
Полностью »