BİİNTİHA sif. [ fars. bi… və ər. intiha] İntəhasız, sonsuz; son dərəcə, lap çox. [Muzdur] xüsusilə düşdüyü bəladan … xilas olub, divan xatirəsindən qurtulmasına biintiha şakir idi. S.M.Qənizadə.