BİMƏZMUN

sif. [ fars. bi… və ər. məzmun] Məzmunsuz.
…Sədi və Hafizdən sonra İranda şeir qayətdə tənəzzülə düşüb, şüəranın əşarı küllən biməzmun və məhz puç ləffazlıq olmuşdur. M.F.Axundzadə.
[Qurban Mərəndi:] Bu kobud, biməzmun və biməna ləhcədə yazılmış şeyləri bir kənara at. M.İbrahimov.

BİMƏZƏ
BİMİNNƏT

Значение слова в других словарях