BİŞKİN

sif.
1. Yaxşı bişmiş, lazımınca bişmiş. Bişkin çörək.
2. məc. Təcrübəli, çox təcrübə qazanmış, ustalaşmış, püxtə, bilikli. Bişkin adam. Bişkin usta.
// məc. Yetkin, yetişmiş. Bişkin xətt.

Синонимы

  • BİŞKİN bişkin bax təcrübəli
  • BİŞKİN təcrübəli — bilikli — yetkin
BİŞİRMƏK
BİŞKİNLİK

Значение слова в других словарях