BİŞMİŞ

BİŞMİŞ I is. Xörək. Bir neçə gün idi ki, bişmiş yeməmişdim, dünən bir parça yavan çörəyi güclə tapmışdım (Çəmənzəminli).

BİŞMİŞ II sif. Bərkimiş, işdən xəbərdar. Bizə ancaq həyatda, işdə bişmiş adamlar lazımdır.

BİŞMƏK
BİTİRMƏK

Значение слова в других словарях

испа́чкаться пробо́йчик то́-то вот и е́сть бесконе́чно вьюро́к гуси́тский застря́ть набро́ситься позёмка поэ́ма тоскли́вость тя́гостность чугуни́ще прилука -gamy banc bottle-head celery cabbage contusion debarkation piperade porny procurable маркиза муштра