BOĞUŞMA


1.Boğuşmaq”dan f.is.
2. is. Savaşma, dalaşma, çeynəşmə; dava, mübahisə, qovğa.
[Kazım:] Bu xanların boğuşması qurtarmır ki, biz də bir gözümüzü açaq, dünyanın işığına baxaq. Çəmənzəminli.

Синонимы

  • BOĞUŞMA qapışma
  • BOĞUŞMA dolaşma — savaşma — vuruşma
BOĞUŞDURMAQ
BOĞUŞMAQ

Значение слова в других словарях

иностра́нка краеуго́льный погре́мливать антропофа́гия мона́рхиня нагна́иваться наконе́чник нанято́й непосе́дливый пригово́рка слуга́ темпера́ментный пранец accolade almonry crystallite enregister gloomy house car must-have-been piece justificative strung villadom пельменная свинарник