BOĞUQ

sif.
1. Boğulmuş. Boğuq barama (qurdları boğulmuş barama). Ağzı boğuq çuval (ağzı iplə boğulmuş çuval).
2. Aydın olmayan, aydın eşidilməyən, ahəngdar olmayan; tutqun, zəif.
Dünyanı görməyirsən ki… deyən, rəfiqini boğazında tıxılan boğuq bir səda ilə salamladı. M.Ə.Sabir.
Dərədən boğuq bir səs eşitdim, ildırım sürəti ilə dərəyə atıldım. A.Şaiq.
…Söyüdlü dərənin sonundan boğuq bir gurultu gəlirdi. Ə.Məmmədxanlı.
Meşədə boğuq bir güllə səsi eşidildi. M.Hüseyn.

Синонимы

  • BOĞUQ tutqun — zəif
  • BOĞUQ büzülü — yığılı

Антонимы

  • BOĞUQ BOĞUQ – AYDIN Allahyar kənd itlərinin boğuq səsini eşidib ürəkləndi (İ.Şıxlı); Kükrəyib daşan Kürün qıjıltısı daha aydın eşidilirdi (İ
BOĞUCULUQ
BOĞUQLUQ

Значение слова в других словарях