BORCLU I is. Borcu olan, başqasından borc almış olan. Hacı Bayram indiyədək bu camaatın qanını soyubdur. Bu dörd oymaqda bir nəfər varmı ki, ona borclu olmasın? (Ə.Haqverdiyev).
BORCLU II is. Borc verən. Borclu borclunun sağlığını istər (Ata. sözü).
BORCLU I is. Borcu olan, başqasından borc almış olan. Hacı Bayram indiyədək bu camaatın qanını soyubdur. Bu dörd oymaqda bir nəfər varmı ki, ona borclu olmasın? (Ə.Haqverdiyev).
BORCLU II is. Borc verən. Borclu borclunun sağlığını istər (Ata. sözü).
прил., сущ. буржлу (1. буржлу тирди, буржлуди, масадавай бурж къачунвайди; 2. бурж вуганвайди; 3. са везифа кьилиз акъудун вичиз буржи яз гьисабзавайд
Полностью »I. i. debtor II. s. 1. obliged (+to inf.); ~ olmaq to be* obliged / bound; bir işi görməyə ~ olmaq to be* obliged / bound to do smth
Полностью »(borcluyam, borclusan, borcludur) I кр. прил. 1. должен: 1) обязан. İşləməyə borcludur должен работать, qulluq etməyə borcludur должен служить, kömək
Полностью »is. débiteur m ; obligé m ; ~ olmaq être obligé, -e ; nəyisə etməyə ~ olmaq être obligée, -e de faire qch
Полностью »sif. və is. 1. Borcu olan, başqasından borc almış olan; verəcəkli. Borcluların siyahısını tutmaq. – Güllücədə Molla Qasıma borclu olmayan bir kəndli y
Полностью »