BOYNUYOĞUN

sif.is.
1. Boynu normal haldan yoğun olan.
2. məc. dan. Zəhmətsiz yaşayan, müftəxor, tüfeyli, istismarçı.
Məşədi Əbdülbağı razı olmamışdı ki, dörd yüz on manat verilsin boynuyoğun molla Qivama… C.Məmmədquluzadə.
Bu yeddi günün içində plov qurşağa çıxdı; şəhərin hamı mollaları, boynuyoğunları, arvadları, uşaqları hər gün ehsanda cəm olurdular. Ə.Haqverdiyev.

Синонимы

  • BOYNUYOĞUN müftəxor — tüfeyli

Антонимы

  • BOYNUYOĞUN BOYNUYOĞUN – ZƏHMƏTKEŞ Məşədi Əbdülbağı razı olmamışdı ki, dörd yüz on manat verilsin boynuyoğun molla Qivama (C
BOYNUXƏZLİ
BOYÖLÇƏN

Значение слова в других словарях