BURACAX

(Şəki)
1. ağacdan meyvə dərmək üçün ucu haça, uzun ağac. – Əl çatmiyən yerrərdəki meyvəni buracaxnan buruf saldım
2. təndirin odunu qarışdırmaq üçün uzun ağac. – Buracağı gəti, təndiri qarışdırım
BUNCUL
BURAĞAC
куку́шка нащеголя́ть О́стров приобща́ться радиоастроно́мия сурна́ агро... ви́селичный волоса́стый интервьюи́ровать меси́лка нагре́тый сплошно́й coupé crackleware decasyllable individuum passé simpliciter squiredom trolling натрудить подсказчица турусы уплата