BURULU¹
прил. бурма, звар авай, элкъвей (мес. чӀарар).
zərf və sif. Əyri, dalğavari, qıvrıla-qıvrıla. Burulu axan çayın qırağına zil bir qaranlıq çökmüş(dü)
Полностью »sif. Buruq, burulmuş, buruqburuq. [Nadir] …Zeynəbin zərif yanaqlarına tökülmüş burulu saçlarını yad edirdi
Полностью »