burulu
прил. бурма, звар авай, элкъвей (мес. чӀарар).
прил., нареч. какуна, лепеяр хьиз, къекъвез-къекъвез (мес. авахьзавай вацӀ).
s. bax buruq (2-ci və 3-cü mənalarda)
прил. скрученный, завитой
zərf və sif. Əyri, dalğavari, qıvrıla-qıvrıla. Burulu axan çayın qırağına zil bir qaranlıq çökmüş(dü)
sif. Buruq, burulmuş, buruqburuq. [Nadir] …Zeynəbin zərif yanaqlarına tökülmüş burulu saçlarını yad edirdi