is. 1. İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. Dik burun. Düz burun. Yastı burun. Burun pərdəsi (burun deşiklərinin arasındakı pərdə)
Полностью »I сущ. 1. нос: 1) часть лица человека (морды у животных), орган обоняния. Burun arxası спинка носа, burun ucu кончик носа 2) передняя часть судна, лод
Полностью »I. i. 1. nose; burnunda danışmaq to speak* with a twang; burnunu bir yerə / işə soxmaq to poke / to thrust* one’s nose into smth
Полностью »сущ. 1. нер, нар (нугъ.); əyri burun какур нер; // нерин; burun pərdəsi нерин перде; burun deşiyi нерин хел (тӀеквен); burun dəsmalı нерин ягълух; bur
Полностью »1) is. nez m ; burnunda danışmaq parler du nez, nasiller vi ; düz ~ nez droit ; qırğı ~ nez aquilin ; fındıq ~ nez retroussé ; yekə ~ nez en pied de m
Полностью »Bu sözün mənası mənbələrdə “qabaq” kimi açıqlanıb. Görünür, burun qab”ağa doğru çıxıntı” deməkdir, bu baxımdan bir sözü ilə qohumdur (qabaqdan gələn)
Полностью »BURUN I is. anat. İnsan və heyvanların üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. BURUN II is. coğr. Qurunun sivri bucaq şəklində dənizə, gölə və ya çaya uzan
Полностью »qurunun sivri bucaq şəklində dənizə, gölə və ya çaya uzanmış hissəsidir. B.qayalıq və ya yumşaq süxurlardan əmələ gələ bilər
Полностью »