BURĞACLI

sif. Mexanizmi burulmaqla hərəkətə gətirilən.
Bir əlində oyuncaq – burğaclı yük maşını, bir əlində açar olan ağbəniz … oğlan uşağı çəpiş kimi səkidən atılıb qapıya tərəf gəldi. Mir Cəlal.

BURĞAC
BURĞU₂

Значение слова в других словарях