BƏDİMAN

sif. [ fars. bəd. və ər. iman] Kafir, imansız, məzhəbsiz.
Kafirə bax, gör nə bədimandı bu! Dur qaçaq, oğlum, başayaq qandı bu! M.Ə.Sabir.

Синонимы

  • BƏDİMAN bədiman bax imansız 1
BƏDİİLİK
BƏDİR

Значение слова в других словарях